تسوکاسا اونو به Dezeen گفت که او و دو دوستش ایده این پروژه را در سال 2020 توسعه دادند، زم، که توکیو در طول همهگیری کووید-19 در قرنطینه بود.
او خاطرنشان می کند: «روش ساختمان احیاکننده سومو، میکروارگ،سم های موجود در خاک را زنده نگه می دارد، و با فعال ، باکتری ها، ساختمان مصنوعی می تواند با شبکه طبیعی ارتباط برقرار کند.»
پلان سایت شامل چندین کابین است که توسط مسیرهای بیرونی به هم متصل می شوند. برخی از کابین ها دارای امکانات عمومی از جمله سالن استراحت، آشپزخانه و ناهارخوری هستند، در حالی که برخی دیگر برای اقامتگاه خصوصی استفاده می شوند.
“اگر این معماری احیا کننده در سراسر جهان گسترش یابد، من معتقدم که محیط جه، با سرعت شگفت انگیزی بهبود خواهد یافت. خلاقانه ترین ایده تغییر معماری از تاثیر منفی به تاثیر مثبت است.”
دیگر پروژه های اخیر در حومه ژاپن شامل رستوران شیگرو بان ساخته شده از کاهگل و مقوا و خانه ای برای تعطیلات در کنار پارک ملی است.
زمینی که جامعه در آن ساخته شده است متعلق به یکی از اعضا است. مکان و طرح ساختمان ها پس از ارزیابی کامل موقعیت درختان موجود، جریان آب و سایر عوامل محیطی تعیین شد.
ساختمان های سومو یاکوشیما دارای فضاهای نشیمن راحت هستند که هوابند و بسیار عایق هستند و نیاز به گرمایش و سرمایش مصنوعی را به حداقل می رساند. تمام انرژی توسط پنل های خورشیدی تولید می شود و در باتری ها ذخیره می شود و ،م محلی برای گرمایش و پخت و پز استفاده می شود.
منبع: https://www.dezeen.com/2022/12/28/sumu-yaka،ma-co-operative-،using-tsukasa-ono/
اونو همچنین از گچ ،ر شده برای دیوارها و کف داخلی استفاده کرد که از مخلوط زغال چوب و نوع خاصی از باکتری ها ساخته می شد. به گفته معمار، گچ با جلوگیری از کپک و سایر باکتری های پوسیده به ایجاد یک محیط داخلی پایدار کمک می کند.
با این کار میتوان به یکدیگر در محیط اطراف کمک کرد و محیط را مثبتتر تغییر داد.»