لورا نارایانسینگ خانه خود را که از استعمار مطلع است در ترینیداد ایجاد می کند

نارایانسینگ ادامه داد: "چیزهایی در مورد یک نمای قاب شده از طریق یک طاق وجود دارد که به طور مداوم دیدگاه شما را از طریق سبکی، باز بودن و گفتگوی زیبا با آسمان تجدید می کند."

او ادامه داد: «نتیجه یک قفس تنفسی بود که منبسط و منقبض می شود و همزمان امنیت را فراهم می کند که تا حد باز محو می شود». "آنها یادآوری آگاهانه ای هستند که ما از طریق معماری متفکرانه این قدرت را داریم که آزادی خود را در دست بگیریم، نه اینکه خود را در خانه هایمان به دلیل ترس از جنایت حبس کنیم."

دهانه های قوسی به یک تراس کوچک منتهی می شود که با ساختاری جمع شونده و قفس مانند محصور شده است. Narayansingh این را به ،وان جایگزین جذاب تری برای میله هایی که معمولاً روی پنجره ها در کشور قرار می دهند طراحی کرد.

Narayansingh خانه 100 متر مربعی و دو خوابه را به ،وان خانه ای جمع و جور برای خانواده خود طراحی کرد که ،اصر موجود در معماری استعماری ترینیداد و توباگو را در خود جای داده است.

او توضیح داد: «ترینیداد و توباگو دو فصل دارد؛ فصل بار، و فصل خشک. در آب و هوای گرم و گرمسیری ما در تمام طول سال، سرمایش غیرفعال یکی از چشمگیرترین و مشهورترین ویژگی های معماری استعماری ترینیداد بود.

"اگرچه مقیاس این خانه بر اساس هزینه هر متر مربع ساخت و ساز است، کیفیت زیبایی شناختی آن نتیجه جستجوی مداوم و شخصی من برای فرهنگ بومی از طریق معماری است." معماری ACLA نارایانسینگ کارگردان به Dezeen گفت.

این تکنیک های موفق ساختمان های استعماری ترینیدادی را بازتفسیر می کند تا حداقل مصرف انرژی را امکان پذیر سازد و معماری باز و عاری از ضد سرقت را امکان پذیر سازد.