لورا نارایانسینگ خانه خود را که از استعمار مطلع است در ترینیداد ایجاد می کند

این تکنیک‌های موفق ساختمان‌های استعماری ترینیدادی را بازتفسیر می‌کند تا حداقل مصرف انرژی را امکان‌پذیر سازد و معماری باز و عاری از ضد سرقت را امکان‌پذیر سازد.

این خانه جمع و جور شامل یک آشپزخانه اوپن، ناهارخوری و اتاق نشیمن در طبقه همکف، با یک جفت اتاق خواب و دو حمام در طبقه بالا است.

با توجه به معماری استعماری جزیره، فضای اصلی نشیمن با چهار دهانه قوسی شکل روبرو است که نور و هوا را به داخل خانه می‌دهد و در عین حال مناظری را به دامنه تپه اطراف می‌دهد. طاق دیگری که بر روی یک ستون قرار گرفته است، ،مت نشیمنگاه را از آشپزخانه جدا می کند.

یکی دیگر از خانه های کارائیب که در Dezeen به نمایش گذاشته شده است، خانه بادبان در جزیره Bequia است که توسط Studio of Environmental Architecture طراحی شده است.

او توضیح داد: «مقاله‌های تزئینی دزد در چشم‌انداز ما پرکار است، اما در کار یا خانه‌ام نه. “من می خواستم منظره دره را بدون دیدن میله های قبل از آن ببینم.”

دهانه های قوسی به یک تراس کوچک منتهی می شود که با ساختاری جمع شونده و قفس مانند محصور شده است. Narayansingh این را به ،وان جایگزین جذاب تری برای میله هایی که معمولاً روی پنجره ها در کشور قرار می دهند طراحی کرد.

همراه با دهانه های قوسی بزرگی که توسط قفس سایه می اندازد، او بسیاری از پنجره ها را در طبقات بالایی با نمای عمیق حاوی جعبه های پنجره قرار داد.

نارایانسینگ ادامه داد: “چیزهایی در مورد یک نمای قاب شده از طریق یک طاق وجود دارد که به طور مداوم دیدگاه شما را از طریق سبکی، باز بودن و گفتگوی زیبا با آسمان تجدید می کند.”

او ادامه داد: «نتیجه یک قفس تنفسی بود که منبسط و منقبض می‌شود و همزمان امنیت را فراهم می‌کند که تا حد باز محو می‌شود». “آنها یادآوری آگاهانه ای هستند که ما از طریق معماری متفکرانه این قدرت را داریم که آزادی خود را در دست بگیریم، نه اینکه خود را در خانه هایمان به دلیل ترس از جنایت حبس کنیم.”

Narayansingh خانه 100 متر مربعی و دو خوابه را به ،وان خانه ای جمع و جور برای خانواده خود طراحی کرد که ،اصر موجود در معماری استعماری ترینیداد و توباگو را در خود جای داده است.