خانه‌های ردیفی در لندن نیز الهام‌بخش رویس بودند، به‌ویژه روش‌هایی که نور روز به فضاهای زیرزمینی منتقل می‌شود.
این ملک دارای تعدادی ویژگی پایدار است، از جمله پنل های خورشیدی با باتری ذخیره سازی و لوله های خلاء خورشیدی که آب را برای خانه گرم می کند. یک سیستم تابشی در کف، گرما را در ماه های سردتر فراهم می کند. به گفته رویس، تمام این ویژگی‌ها باعث می‌شود که خانه انرژی خالص صفر داشته باشد.
یک پاسیو و است، باریک در جلوی خانه، در انتهای خمیده ملک، پیچیده شده است.
یک درب آشیانه هواپیمای هیدرولیک در امتداد یک طرف مهمانخانه نصب شده بود که جذابیت بصری و ارتباط قوی با فضای باز ایجاد می کرد.
این ملک شامل یک اقامتگاه اصلی به مساحت 3000 فوت مربع (279 متر مربع) و یک مهمانخانه به مساحت 1500 (139 متر مربع) می باشد.
رویس می‌گوید: «آب است، به سطح زیرزمین آبشار می‌رود و به طرز شاعرانه‌ای این دو سطح را به هم متصل می‌کند.
معمار گفت: «حتی تا تابستان هم ذوب نمی شود، بنابراین یخچال آنها می شود.
رویس این خانه را “استثنای قابل توجه برای زبان محلی محلی” توصیف کرد و اشاره کرد که این منطقه تحت سلطه خانه های ییلاقی اوایل قرن بیستم، خانه های مزرعه ای در اواسط قرن و خانه های گچ بری پس از جنگ است.
رویس گفت: “تقریباً همه آنها یک زیرزمین و یک شکاف کوچک بین پیاده رو و خانه و یک پل کوچک دارند.”
خانه‌های دیگر در ساحل ونیز عبارتند از خانه‌های ییلاقی با طراحی، Bitches که نشانه‌هایی از کلبه‌های ساحلی سنتی گرفته است، و خانه‌ای ساده از EYRC Architects که دارای دیوارهای گچی سفید است.
در ایران، معمار با شهر کاشان آشنا شد که به خاطر ویلاهای تاریخی با ،اصر خنک‌کننده غیرفعال مانند حیاط‌های فرو رفته و آب‌نماها شهرت دارد.
این خانه در یک مکان گرد و مثلثی شکل در خیابان آ،فورد در ساحل ونیز واقع شده است. این در امتداد مسیر یک خط تراموا برقی سابق قرار دارد که در نیمه اول دهه 1900 کار می کرد.
طبقه همکف – سه فوت زیر درجه – شامل یک اتاق نشیمن، ناهار خوری، آشپزخانه و گاراژ است. دو طبقه بالا دارای یک سوئیت اتاق خواب اصلی و یک اتاق خواب مهمان دیگر است.
رویس می‌گوید: «همه چیز در بالای زمین برای به حدا،ر رساندن ردپا بود. “زیر زمین جایی است که فضا با کاهش نور طبیعی و نسیم های اقیانوس آمیخته شده است.”
رویس استراتژی مشابهی را در خانه خود به کار گرفت. منافذ در سطح زمین به نور روز اجازه ورود به زیرزمین را می دهند که محل نگهداری مهمانان، فضای ذخیره سازی و است،های بازتابی است. زیرزمین همچنین دارای یک گاراژ با آسانسور است که امکان پایین آمدن اتومبیل از سطح زمین را فراهم می کند.
معمار متیو رویس هنگام طراحی خانه ای برای خود در ج، کالیفرنیا که دارای مواد صنعتی و است،های بازتابی زیرزمینی است، از تأثیرات جه، و محلی استفاده کرد.
این مهمانسرا که برای تداعی یک تکه چوب رانده شده است، با الوارهای احیا شده پوشیده شده است که قبلاً به ،وان حصار برفی استفاده می شد.
علاوه بر تاریخچه محله – به ویژه تراموا برقی – طراحی خانه تحت تأثیر بازدیدهای رویس از ایران و لندن بود.
در پشت اقامتگاه اصلی، معمار یک مهمانخانه چند سطحی ایجاد کرد که “کیفیت مجسمه سازی خانه اصلی را تکرار می کند”.
قاب سازه ای ساختمان از چوب باقی مانده از قالب های بتنی ساخته شده است.
علاوه بر این، ویلاها اغلب با یک زیرزمین طراحی می شدند که در طول زمستان با برف پر می شد.
خانه اصلی دارای چهار طبقه شامل زیرزمین است و با استفاده از مصالح صنعتی مانند بتن تخته‌ای، شیشه و مس خام ساخته شده است. بسیاری از روکش‌ها برای ایجاد پتینه با افزایش سن طراحی شده‌اند.
عکاسی توسط ادموند سامنر.
منبع: https://www.dezeen.com/2023/06/13/matthew-royce-oxford-triangle-،use-venice-beach/
رویس – استودیو مستقر در لس آنجلس را اداره می کند معماری ام رویس — خانه مثلث آ،فورد را برای خود و همسرش فرناز آزموده که در صنعت فناوری کار می کند طراحی کرد.
دیوارهای لعاب باعث می شوند خانه به بیرون باز شود و از آب و هوای معتدل کالیفرنیا حدا،ر استفاده را ببرد. یک دیوار محیطی که با فضای سبز تزئین شده است، حریم خصوصی را فراهم می کند.
این مهمانسرا شامل فضاهای مش، در طبقه همکف و یک سوئیت اتاق خواب اصلی در بالا می باشد. یک زیرزمین دارای سوئیت مهمان، گاراژ و پاسیو غرق شده است.
این خانه دارای تعدادی ویژگی متمایز است، از جمله است،های بازتابنده سطح پایین و دهانه هایی که نور را قادر می سازد تا به سطح زیرزمین نفوذ کند.