گرگ اسپارزا پاکت محیطی را با کابین کراس هل می دهد

کراس کابین در آستین که توسط یکی از بنیانگذاران Moontower برای خانواده جوانش طراحی شده است، محصولات گیاهی را در اولویت قرار می دهد، از پوسته چوبی پوشیده از چوب پنبه و دیوارهای داخلی تا استفاده از کاغذ چند لایه به ،وان مواد سطح جامد برای دوش و میز. نتیجه مستقیم یک طراح اولیه که در حال بررسی این است که یک عمل آگاهانه از نظر محیطی چگونه به نظر می رسد، این ساختمان به ،وان یک بی،ه فیزیکی، نمونه اولیه معماری، تجربه تجاری و نمایشگاه قابل زندگی برای فرآیند و محصول به طور همزمان عمل می کند.

این پروژه به شدت پارادایم اکولوژیکی را تحت فشار قرار می دهد که در آن ارزش معماری می تواند ناشی از اینکه چگونه یک ساختمان به طور خنثی بر ا،یستم های طبیعی در تمام مراحل زندگی خود تأثیر می گذارد و به طور بهینه آن را غنی می کند: ساخت، استفاده و ساخت و ساز. آیا حتی می تواند رفاه افراد درگیر در فرآیند را بهبود بخشد؟

در حالی که Moontower بر مواد تجدیدپذیر تمرکز دارد، برای Cross Cabin نیز مهم بود که مواد انتخاب شده غیرسمی باشند. این تعهد به سلامتی فراتر از شفافیت سازنده در مورد مواد شیمیایی و شیوه‌های کاری بود: Moontower همچنین قصد داشت یک محیط غیر سمی در محل کار ایجاد کند. خطرات رایج مانند عایق فوم اسپری، سیمان فیبر، دیوار خشک، بتن، رنگ لات، و پلی اورتان حذف می شوند.

نگر، در مورد سلامت محل کار در یک بازنگری بزرگتر از مونتاژ مس، بوجود آمد. همانطور که اسپارزا گفت: “لایه معمولی مواد و معاوضه در مجموعه دیوارهای خانه معمولی چیزی است که من به آن واکنش نشان می دادم، بنابراین، به جای رنگ لات، روی سیمان الیافی روی عایق آب و هوا بر روی غلاف روی عایق روی قاب، و اطراف آن را دیوار خشک احاطه کرده اند. رنگ آمیزی شده بودند – که همه آنها به نقاش، قاب، عایق، دیوار خشک نیاز داشتند – من خانه را به ،وان چوب پنبه ای روی یک مانع ضد آب روی CLT طراحی کردم، که همه آنها می توانند توسط نجارها مونتاژ شوند.

مانند بسیاری از دانشجوی، که در اوایل دهه 2000 وارد دانشکده معماری شدند، اسپارزا، زم، که در دانشگاه تگزاس در دانشکده معماری آستین که در آن به او آموزش می داد ثبت نام کرد، با ناتو، در شعبده بازی دو روبرو شد. نگر، های شدید در گفتمان معماری: احترام فکری به فرم انتقادی معماری از یک سو، و توجه اخلاقی مبرم عملکرد محیطی نسبت به توسعه رسمی از سوی دیگر. مانند بسیاری از مدارس، این علایق پس از آن به اردوهای خاصی از اعضای هیئت علمی مرتبط شد که به سختی همپوش، داشتند.

اسپارزا با مشاهده نیاز به برتری در هر دو زمینه تحقیقاتی، مون تاور را در سال 2010 با فرانک فارکش و جف مونوز تأسیس کرد. آنها یک روش طراحی/ساخت مش، را متصور شدند که بر حل و فصل تضادهای آزاردهنده بین پاسخگویی به محیط زیست و مقرون به صرفه بودن، سازماندهی فضایی انس، و هندسه ساختمان، نظارت بر معماری و مهارت صنعتگر متمرکز بود – که به این م،ی بود که آنها اغلب افرادی بودند که ساختمان ها را می ساختند.

اسپارزا امیدوار بود که کمیسیون خانگی را به دست آورد که به او اجازه می داد استفاده از مواد گیاهی را به حدا،ر برساند. اما Cross Cabin Build and Supply، شرکت ماهواره‌ای Moontower که اسپارزا آن را اداره می‌کند، از آگاهی نوپایی که چند مشتری وجود دارند (اجازه ندهید شهرت آستین شما را فریب دهد) که مایل به انجام تغییرات پارادایم رادیکال هستند، رشد کرد. اسپارزا متوجه شد که تنها راه رسیدن به این هدف این است که یک عامل فعال باشد تا یک گیرنده منفعل. خانه Cross Cabin اولین خانه از بسیاری از خانه های مدل است که توسط Moontower طراحی شده است. این یک مدل نسبتاً غیر متعارف از عملکرد معماری است که مسیر روشنی برای موفقیت اقتصادی ندارد. در حالی که اسپارزا در حال ساخت خانه بود، متوجه شد که بسیاری از محصولات و سیستم ها برای اولین بار در آستین مورد استفاده قرار می گیرند. در پایان ساخت و ساز، Cross Cabin نماینده محلی برای Amorim Cork Insulation، کفپوش چوب طبیعی مافی، Alkemis Paint، عایق الیاف چوبی TimberHP، عایق HempWool، VaproShield و Simpson Strong-Te شد. این بخش “نمایش” ساخت و تامین کابین متقابل است.

به غیر از مدل ،ب و کار، خانه نیز یک بررسی دقیق از صفحات چوبی عظیم است. با تنظیم نسبت پانل های مختلف به صورت عمود بر یکدیگر و در نتیجه ایجاد یک کنسول کوتاه و با در نظر گرفتن استفاده از تمام قطعات برش خورده، اسپارزا توانست لایه بندی بسیار غنی به ویژه در ایجاد لعاب عمیق شگفت انگیز ایجاد کند. صندلی های پنجره و دهانه های مقطعی خیره کننده فضا. با این حال، خانه جزئیات و سرراست است، و اجازه می دهد تا مراحل اولیه و نسبتا ساده نجاری ساده باقی بماند.

اسپارزا می‌گوید: «درگیری ملموس‌تر در فرآیند خانه‌سازی گامی در جهت درست در مورد سلامت فیزیکی و ملاحظات غیرمستقیم کربن است.» او خانه‌اش را یک کابین می‌نامد، زیرا علی‌رغم پیچیدگی فضایی آن، تصویر کابین «نقطه‌ای متضاد با تمایل دنیای پیش ساخته مدرن برای تمرکز بر نمایش محصولاتشان به‌،وان نقطه بعدی پیشرفت فناوری» را تداعی می‌کند. برج ماه از ابتدا ساخته می شود و از سیگنال اتوپیایی ساختمان سبز یا فناوری زیست محیطی فراتر می رود – و به سمت یک عمل ثابت تر و ملموس تر حرکت می کند.

دیوید هیمن معمار، نویسنده و استاد هارول همیلتون هریس ریجنتز در دانشکده معماری دانشگاه تگزاس در آستین است.