نمایش زمستانی کلمبوس فرصتی برای اظهار نظر عمومی فراهم کرد

در 25 فوریه، نمایشگاه کلمبوس از شرکت کنندگان چرخه 2022-2023 خود دعوت کرد تا طرح های اولیه را برای تأسیسات موقت ارائه دهند که در افتتاحیه جشنواره در ماه اوت، شهر کوچک اما از نظر معماری بزرگ ایندیانا را تقویت می کند. پیشنهادات ارائه شده نتایج یک فرآیند مشارکت عمومی قبلی در سال 2022 بود، زم، که تیم های طراحی برای اولین بار به کلمبوس آمدند تا سایت های خود را انتخاب کنند و با مردم محلی ملاقات کنند. مطابق با موضوع این چرخه، عمومی توسط طراحی، جامعه محلی دوباره دعوت شد تا سخنان مجریان را بشنوند و در مورد پیشنهادات آنها بسنجید – و آنها آمدند و آنها را بررسی ،د. در مرکز شهر در The Commons میزب، شد – یک رویداد بزرگ و مطبوع طراحی شده توسط سزار پلی و مرکز اجتماعی که دارای یک زمین بازی بزرگ سرپوشیده و مجسمه ای نامتعارف و جنبشی به نام ژان تینگولی آشوب (برای ارائه‌ها خاموش بود) – جمعیت پر جنب و جوش بود، مجریان بیان می‌،د، و تبادل نظر بین این دو نشان داد که مشارکت عمومی در فرآیند طراحی چه چیزی می‌تواند باشد.

صبح با نظرات ریچارد مک کوی، مدیر اجرایی نمایشگاه کلمبوس آغاز شد. شعرخو، توسط متیو گراهام، شاعر برنده ایندیانا؛ و ارائه ای از کریس گریملی، بنیانگذار سیگنال ها، که طراحی ارتباطات امسال را انجام داد. اولین طراح تاسیساتی که صحبت کرد، ویشان چاکرابارتی از Practice for Architecture and Urbanism (PAU) مستقر در نیویورک بود، یکی از چهار برنده این چرخه جایزه می،، و سه نفر دیگر استودیو Zewde، بندر، و تاتیانا بیلبائو ESTUDIO. همچنین ارائه‌هایی توسط هفت پژوهشگر طراحی دانشگاه و یک نفر توسط تیم طراحی دبیرستان محلی برگزار شد که همچنین فرصت طراحی یک پاویون را داشتند.

پیشنهاد PAU با ،وان اینتروکولوس، یک سایبان با چشمی است که بر روی تیرهای چراغ موجود در تقاطع خیابان 4 و واشنگتن می چرخد. با الهام از «پانتئون در رم، زبان بومی کارناوال، بستنی‌های بستنی از مؤسسه‌های محلی Zaharakos، و ویگوام‌های مردمان میامی و شاونی»، به دنبال ایجاد مرکزی در شبکه خیاب، مرکز شهر کلمبوس است که توسط عموم فعال شود. جشنواره ها و رویدادها چاکرابارتی همچنین به امفالو ​​در دلفی، زوکالو آمریکای لاتین و شکم اشاره کرد که باعث قهقهه جمعیت شد.

در ادامه، مولی هانکر و گرگ کورسو از دانشگاه سیراکوز ارائه ،د اثرات جانبی، مجموعه ای از مبلمان شهری با رنگ های روشن که به دیوارهای شیشه ای داخلی و خارجی The Commons متصل است. این پروژه با الهام از طرح‌های ال،اندر ژیرارد، ایده‌ای «مستمر» از فضای عمومی را تجسم می‌دهد که مرز بین داخل و خارج را نقض می‌کند. یکی از مخاطبان که با رنگ‌های ثابت ارائه شد، استفاده از رنگ‌های متضاد زیادی را پیشنهاد کرد، همانطور که ژیرار انجام می‌داد، که هانکر و کورسو با اشاره به اینکه تصاویرشان فقط طرح است، گفتند: «بله، البته».

بعدی جوزف ،شو، و زک موریسون از میتونه معماری باشه، که ارائه کرد چرخ فلک برای کلمب، “نامه عاشقانه لوکوموتیو در دور” که گوشه ای خالی را اشغال می کند. ،شو، با ،یب رنگ‌های روشن، تصاویر فوق‌العاده و یک چرخ و فلک واقعی مجهز به شبح‌های ساختم، (طوطی‌سازی چاکرابارتی)، آن را «شکم» پروژه خود نامید – که همگی از معماری محلی نمونه‌برداری شده‌اند. همانطور که یکی از تماشاگران با نگر، اشاره کرد، این چیدمان وعده می دهد که در ماه اوت سرگرمی خوبی به جشنواره وارد کند، و همچنین سرگیجه زیادی را به همراه دارد، که اگر فکرش را بکنید، استعاره خوبی برای کلمب است: شما واقعاً می تواند به دور خود بچرخد و به این طرف و آن طرف نگاه کند تا تمام شگفتی های معماری شهر را در خود جای دهد.

چار، شارپلس، استاد دانشگاه آرکانزاس (که بدون شریک خود جسیکا کولانجلو در استودیو Somewhere وارد شد) به ما گفت قو،ن زمین، مداخله ای در زیر آلاچیق دفتر مرکزی کامینز طراحی شده توسط کوین روش. ساخته شده از مواد ضایعات بازیافتی، احتمالاً الوار حاصل از پروژه چندخانواری Somewhere Studio در دا،، این نصب یک فضای بازی، شاید یک زمین توپ بوسه را فراهم می کند و با رنگ های روشن رنگ آمیزی می شود. یکی از حاضران گفت که این نقاشی او را به یاد نقاشی های رمانتیک از چادرهای بربرها می اندازد که در پناهگاه ،ابه های رومی نصب شده اند.

هالینا اشتاینر، تامیکا بابا، فوربس لیپشیتز، و شلبی دویل – کنسرسیومی از دانشگاهیان از مدارس مختلف در سراسر غرب میانه – ارائه ،د لوله ،!، تاسیساتی که قرار است روی چمن هتل ایندیگو بلند شود. به دلیل اینکه سایت در محل اتصال بین شهر و حومه شهر قرار دارد، نصب – متشکل از لوله فاضلاب، لوله تخلیه، و نوار پرچم – برای جلب توجه به زیرساخت های زهکشی وسیع غرب میانه و سمومی که از می سی سی پی به خلیج می سی سی پی منتقل می کند، انتخاب شده است. مکزیک. به نظر می رسید که جامعه آن را به ،وان یک فضای بازی دوست دارد، اگرچه نگران استحکام مواد پ،تیکی با توجه به ضرب و شتم کودکان محلی مطمئناً آن را فراهم می کند.

سارا زوده از استودیو Zewde نشان داد پژواک های تپهیک نوع حماقت در باغ است که به م،ای واقعی کلمه تپه سالن در پارک مسابقه میل را که توسط مایکل ون والکنبورگ طراحی شده و اکنون سی امین سالگرد خود را جشن می گیرد، تکرار می کند. نصب Zewde یک تصویر شبح از تپه کروسان شکل با قاب های قرمز ایجاد می کند. فرم پژواک دایره ای را با تپه موجود می بندد – باز هم “شکم” دیگری و تلاش برای ایجاد مرکزی در بین گروه – و حجم توخالی را می توان به هر طریقی که جامعه من، بداند اشغال و فعال کرد. یکی از اعضای انجمن پرسید که آیا قاب ها به اندازه کافی قوی هستند که بتوان از آن آویزان شد؟

کریستوفر مارسین،کی از پورت به بیرون رفت پروژه پلات، نصبی که در مرکز ارشد مسابقه میل قرار دارد. این پروژه شکل نیمه دایره ای ساختمان را به داخل چمنی که آن را احاطه کرده است گسترش می دهد و یک طاق ت،یم شده 1250 فوتی از کاشت های بومی متنوع را تشکیل می دهد – در مجموع 12 قطعه باغ (نه مراسم تشییع جنازه) – که هر کدام با نوارهای شش فوتی ترسیم شده اند. گل های وحشی میله‌های بررسی در فواصل 25 فوتی طاق را از روی زمین خوانا می‌کنند، در حالی که سه سازه سرپوشیده برای نشستن مکان‌هایی را برای خنک ، و جابه‌جایی آن ارائه می‌دهند. حضار در مورد این پیشنهاد هجوم آوردند، اگرچه سؤالات برجسته‌ای در مورد اینکه چه کاشت‌هایی استفاده می‌شود داشتند-مارسین،کی گفت. آنها در حال کشف آن بودند.

استاد دانشگاه پردو، استبان گارسیا براوو و همکارش از کلمبیا، ماریا کلارا، آن را با پریسما، یک نصب نور تعاملی و همه جانبه که در مقابل یک گاراژ پارکینگ روبروی دفتر مرکزی کامینز قرار گرفته است. اولین تاسیساتی که در شب زنده می‌شود، یک «تونل هوای آزاد» با چندین لایه فعالیت نوری را تشکیل می‌دهد که توجه را جلب می‌کند، به تعامل انس، پاسخ می‌دهد و بر اساس درخواست‌های برنامه‌نویسی متحرک می‌شود. به ،وان مک، برای موسیقی، اجراها، و سایر هنرها و فرهنگ‌ها در نظر گرفته شده بود، و حال و هوای بهترین دیسکوی فضای باز هند را به وجود آورد، اگرچه یکی از مخاطبان پرسید که اگر باران ببارد سقفی برای آن وجود دارد یا خیر.

تیم طراحی دبیرستان در مرحله بعدی قرار گرفت ماچی (به زبان ژاپنی برای منطقه شلوغ مرکز شهر یا خیابان اصلی)، محل پاتوقی برای نوجوان، که در حال حاضر چیزی شبیه به آن در کلمبوس ندارند. این پروژه از آلاچیق های لوله فولادی، سایبان های رنگارنگ و مبلمان متحرک تشکیل شده است، این پروژه فضایی انعطاف پذیر و قابل تنظیم مجدد را برای ضربه زدن به آن با خانواده شما ارائه می دهد. دانش آموزان دبیرست، همچنین درباره استراتژی بازاریابی خود (شبکه های اجتماعی) بحث ،د و بودجه خود را ارائه ،د (آنها کمتر از بودجه هستند) که برای مجریان اولین بار بود، واقعیتی که مک کوی بارها و بارها در ادامه روز مطرح می کرد. .

با این حال، دبورا گارسیا، پروفسور MIT، قرار نبود که توسط نوجوانان بیدار شود. پروژه او، یاد آوردن، ممکن است نمایش را دزدیده باشد. واقع در حیاط کتابخانه طراحی شده توسط IM Pei، یاد آوردن مجموعه‌ای از برج‌های سیاه مرموز است که صداهای عجیبی منتشر می‌کنند، «از صداهای صمیمی صدای خودمان گرفته تا پژواک‌های تحسین‌برانگیز مدرنیسم تا ساییدن صفحات تکتونیک». در حالی که موسیقی متن دقیق هنوز در حال نگارش است، گارسیا به ،وان الهام بخش جان کیج اشاره کرد Organ2 / تا حد ممکن آهستهکه در سال 2001 شروع شد و قرار است در سال 2640 به پایان برسد. گارسیا گفت که قطعه او در یک ج، زم، سه ماهه بیشتر خواهد بود تا همراه با جشنواره به پایان برسد. به جای برانگیختن صداهای خفه کننده از جامعه، حاضران از مفهوم کتابخانه ای که صحبت می کند – یا شما را به سکوت خود با نمای بلند صحبت می کند، تشویق ،د.

کیتی مک‌دونالد و کایل شومان، کیتی مک‌دونالد و کایل شومان، دو نفر از معماری و استادان دانشگاه ویرجینیا، مراسم پای، روز خود را با سیلوان اسکرپل. اشاره ای به غذای میانه آتلانتیک شامل یک قرص ضایعات گوشت خوک، آرد ذرت، گل گندم و ادویه جات ترشی جات، سیلوان اسکرپل مواد حاصل از دو جریان ، را ،یب می کند. یکی از آنها چوب غیر خطی است که روی یک کارخانه چوب بری روباتیک ساخته شده در ویرجینیا آسیاب شده است. دیگری آجرهایی از بلوک ایروین است، یک مکان دیدنی محلی که سوخته است و در گابیون ها بسته بندی می شود. ،اصر چوبی که در اطراف یک گلدان بین مرکز بازدیدکنندگان کلمبوس و کتابخانه چیده شده‌اند، آستانه‌ها، منظره‌ها و مبلمان را فراهم می‌کنند، در حالی که گابیون‌ها مرزی را در اطراف باغ تشکیل می‌دهند.

آ،ین ارائه روز از طرف تاتیانا بیلبائو و شریک زندگی او آلبا کورتس بود که با هم در مورد پیشنهاد خود به ما گفتند: طراحی شده توسط عموم. با توجه به نام، این نصب بیش از همه بر روی بینی از ،، که ارائه شده بود. این پروژه که در میدان روبروی کتابخانه واقع شده است، مجموعه ای از مبلمان و اشیاء و تج،اتی را ارائه می دهد که جامعه می تواند از آنها استفاده کند یا به هر طریقی که من، بداند آنها را مرتب کند. این طرح در میان پیشنهادات بسیار کمتر «طراحی شده» بود و آنقدر به فرآیند مشارکت عمومی متمایل شد که خود معماران تقریباً ناپدید شدند. البته این نکته بود و جامعه آن را دوست داشت.

توقف بعدی نمایشگاه کلمبوس، نمایشگاه پاییز خواهد بود که باید در ماه آگوست آغاز به کار کند، در این مرحله ما خواهیم دید که بازخورد عمومی از این دور تعامل چقدر بر نتایج تأثیر خواهد گذاشت. پس از آن هماهنگ کنید!