کتابی نقشه‌های مسکونی روزانه اندرو برونو معمار را مستند می‌کند

یک خانه در روز
اندرو برونو | نسخه های ORO | 39.95 دلار

کار در سریال – ساختن یک چیز، سپس چیز دیگر – می تواند طاقت فرسا باشد. برای یافتن مسیرهای اضطراری نیازمند بازگشت به همان عملیات است. تولید یک سری از چند ده به اندازه کافی سخت است، به همین دلیل است که معمار اندرو برونو مطالعه چند صد خانه متمایز چنین دستاوردی است. مال برونو یک خانه در روز نقشه های روزانه خانه را به ارزش یک سال مستند می کند. هر یک از 365 خانه در یک طرح دستی، بخش، و نقشه چشم انداز، مجموعه ای از 1095 طرح در طول سال نشان داده شده است.

علاوه بر نقاشی ها، یک خانه در روز شامل مقالاتی است که خانه های برونو را از نظر سیاسی و رسمی زمینه سازی می کند. پیش گفتار توسط کیت کروموید سختگیری ذاتی مجموعه خانه های برونو و تحریکات ذاتی سیصد و شصت و پنج مطالعه خاص را که به طور جداگانه برنامه ها و روایت های مربوط به آیین های زندگی خانگی را به چالش می کشد، تجلیل می کند.

در تمرین های برونو، اتاق ها ،اصر اصلی ،یب بندی هستند. آنها در کلاژهایی که به دنبال تازگی یا اشکال منحصر به فرد ساخته شده اند، ،یب و دوباره ،یب می شوند. اتاق‌ها با کپی شدن به شبکه‌ها، کشیده شدن، خم شدن، آینه‌کاری، دراز شدن، جابجایی، تودرتو یا پر شدن در فضاهای پوچه تبدیل می‌شوند. در پلان و بخش، اتاق ها برای مقیاس و برای پیشنهاد اه، برای استفاده فضایی به مبلمان اختصاص داده می شوند.

برخی از خانه ها، مانند خانه مشبک و روباز شماره 141، برای پیشنهاد استفاده یا اشکال س،ت، بیشتر به مبلمان متکی هستند تا دیوار. به ،وان مثال، خانه شماره. 246 به نظر می رسد با کیفیت اتاق خواب خصوصی بزرگ خود درگیر است زیرا در تضاد با طبقه همکف عمومی تر است که به بافت آن می ریزد.

خانه‌های دیگر نقشه‌های پلان و بخش را ناکام می‌گذارند و به همین دلیل با خواندن پلان، بخش و پرسپکتیو در کنسرت به بهترین شکل قابل درک هستند. قرائت خانه شماره 313 نیاز به در نظر گرفتن، برنامه ریزی، بخش و چشم انداز جداگانه دارد زیرا همه آنها جنبه های جداگانه خانه را نشان می دهند. در پلان، شماره 313 به جز دیوارهای ضخیم باز است. در بخش، مشخص شد که آن دیوارها از فضای طاق ضخیم در پشت بام پشتیب، می‌کنند، و در پرسپکتیو، ما چاه‌های نوری را می‌بینیم که نور را جذب می‌کنند که به داخل خانه شماره فیلتر می‌شود. 313. در این لحظات، خانه‌های برونو ،، را که آنها را تفسیر می‌کنند غافلگیر می‌کنند و از ما می‌خواهند که شکاف‌هایی را که نقاشی‌ها روشن نمی‌کنند پر کنیم. به نظر می‌رسد که این روزنه‌ها نکته مهمی هستند، زیرا خانه‌های برونو قصد دارند سؤالاتی را در مورد روش‌های زندگی با هم از طریق اتاق‌ها، مبلمان، روابط درونی به بیرونی، و زیر سؤال بردن نهفته هنجارهای س،ت در هنگام باز ، هر خط خطی ایجاد کنند. کدام اشکال خانواده ممکن است در این رویاهای روزانه به بهترین شکل رشد کنند؟

در حالی که برونو با “گزاره اساسی مبنی بر اینکه خانه مجزا یک شی معتبر برای توجه انتقادی معماران و مشارکت جدی معماران است” مطرح کرد، مستاجری که اکنون ممکن است به دلیل انتشار کربن محتاط باشد، با این وجود کتاب مراقبه هایی را در مورد حالت های خانه هایی که از اشکال اقامتگاه های معمولی حومه خارج می شوند. بازتاب برونو در پایان یک خانه در روز خانواده هسته‌ای را چیزی می‌خواند که او با ارائه چند صد راه دیگر برای تفکر در مورد زندگی جمعی تلاش کرد آن را ناامید کند.

مقاله شامل کلارک تنهاوس، «یک جمله در روز»، تمرین طراحی روزانه برونو را دوباره به تصویر می کشد که در آن نویسنده هر روز یک جمله را به مدت دو هفته می نویسد. تمرین تک جمله‌ای تنهاوس، وقتی با هم خوانده می‌شود، جایی بین مقاله و نوشته‌های مجله می‌خواند، که جدا شدن نظام‌های ارزشی رسمی و فضایی از سیستم‌های اجتماعی، فرهنگی و سیاسی را جشن می‌گیرد و همچنین از عمل نوشتن یک جمله در روز به ،وان تاسف می‌آید. برای تشکیل یک مقاله منسجم بسیار متمایز است.

مقالاتی که در مورد تاریخ سیاسی، اجتماعی و فرهنگی خانه‌های تک‌خانواده و آنچه که زندگی جمعی ممکن است به‌جای ساندویچ خانواده هسته‌ای ارائه دهد، تعمق می‌کنند. آرشیو برونو. الساندرو اوریسینی و نیک روزبورو در «فراتر از رویای آمریکایی: خانه، خانواده و خانواده» معماری ها، که او نیز شرکت کرد یک خانه در روز به ،وان هنرمندان مهمان، تاریخچه مختصری از خانه های تک خانواده را به ،وان یک شرکت سرمایه داری و فردگرا با ریشه های نژادپرستانه مورد بحث قرار دهید. آنها استدلال می کنند که ساخت این خانه ها همیشه برای منزوی ، خانواده از فعالیت های بیرونی بوده است. در «(باز) اندیشیدن به خانه و خانواده اش،”

مالکوم ریو خانواده را از ساختارهای پدر و مادری و تک همسری جدا می کند و ساخت روابط بین فردی جمعی و فضاهای خارج از خانواده هسته ای را بررسی می کند. ریو در مقاله خود استدلال می کند که ظهور خانه تک خانواده، سرمایه، جامعه پدری و تک همسری ممکن است از نظر تاریخی مرتبط باشد. مقاله ریو به خانواده هسته‌ای اشاره می‌کند که به ،وان چیزی بی‌زمان و مطلق نشان داده می‌شود، اما در نهایت تاریخی است، و بنابراین ساختارها و روش‌های جدید خانواده برای زندگی مش، ارزش کاوش دارند.

نظر برونو در مورد این ایده ها نانوشته می ماند. کار ، به صورت سری، طراحی خانه‌ها به مدت یک سال باید درک بالایی از گونه‌شناسی به او بخشیده باشد، اما او از اظهار نظر هنجاری در مورد اینکه یک خانه چگونه باید باشد، خودداری می‌کند. خانه های داخل یک خانه در روزدر پاسخ به استانداردسازی و خانه تک‌خانواری، خوانندگان را دعوت می‌کند تا به نتیجه‌گیری خودشان در مورد اینکه کدام خانه و سبک زندگی برایشان من،‌تر است، برسند. پروژه با در نظر گرفتن تاریخچه اجتماعی-سیاسی س،ت و برانگیختن کشف ارتباطات جدید بین شکل، کاربری و س،ت، آینده‌ای را تصور می‌کند که ممکن است در هر جایی با هم زندگی کنیم، زیرا نقاشی‌ها، به جز برخی از درختان حبابدار، حاوی هیچ زمینه‌ای نیستند. یا توپوگرافی

در این مطالعه، خوانندگان شاهد هستند که چگونه با به هم خوردن شکل خانه، یک سری لغزش‌های دیگر رخ می‌دهد: چیدمان مبلمان تغییر می‌کند، اتاق‌ها تداعی‌های مختلفی ایجاد می‌کنند، و روابط بین ،نان تصوری تغییر می‌کند. همانطور که این روابط در طول یک سال خانه‌های منحصربه‌فرد شکل می‌گیرد، خوانندگان متوجه می‌شوند که کاوشگر، در یک گشت و گذار طول، اما متمرکز در خانه‌ها هستند، توری که در مورد وسایل و پایان کار نیست، بلکه بیشتر به جستجوی محوطه‌هایی برای محافظت از بسیاری از آینده‌های احتمالی است.

از زمان خانه سیصد و شصت و پنجم برونو، تعداد انگشت شماری از هنرمندان مهمان برای ادامه سریال به صورت آنلاین وارد عمل شده اند و تفاسیر جدید و گاه کاملاً متفاوتی از فضای داخلی و سبک های نمایش ارائه می دهند. برخی مانند Architensions و Freddo Daneshvaran جوهر سبک گرافیکی برونو را حفظ می کنند، در حالی که تمایلات رسمی خود را در پلان، بخش و پرسپکتیو بازی می کنند. دیگران مانند Kemetic Blue و Stephanie Jazmines رنگ و ،اصر اسکا، در حال تغییر را معرفی می کنند که فضا را مخدوش می کند و خوانش فرم های خانه را به چالش می کشد. سریال مهمان elevate یک خانه در روز از پروژه یک فرد به پروژه تخیل جمعی. افزودن دیدگاه‌های جدید و متنوع، گام بعدی منطقی برای تمرینی است که علاقه‌مند به تجسم اشکال بدیع و مترقی زندگی خانگی است.

چار، ویک نویسنده و معمار در ZGF Architects است.