یکی از عبارات در Oblique Strategies، دسته ای از کارت های بازی که توسط برایان انو و پیتر اشمیت برای کمک به خلاقیت ایجاد شده است، می گوید: «باغب،، نه معماری». جین گنگ، یکی از بنیانگذاران Studio Gang، در کتابش سعی می کند هر دو را انجام دهد، هنر معماری خاتم کاریدر کتاب ساختمانهای ناشناخته: قو،نی برای گسترش موزهها و ساختمانهای ناشناس برای افزایش سودمندی و زیبایی و کاهش آلودگی کربنی آنها، که توسط پارک بوکز منتشر شده است، او ایدههای رایج در مورد فوریت استفاده مجدد تطبیقی را بررسی میکند و استدلال میکند که کار معماران باید کمتر پر زرق و برق باشد. اشتراک گذاری و مراقبت بیشتر.
هنر معماری خاتم کاری این کتاب را می توان به ،وان یک م،فست ملایم توصیف کرد: شامل تئوری، تاریخ، کار شاگردان یونگ، پروژه های ساخته شده، مطالعات موردی محقق نشده و بازتاب های شخصی است. با شروع عمل پیوند باغب،، که شامل برداشتن بخشی از یک گیاه و رشد آن در بالای پایه از یک گیاه جداگانه است، گنگ به معرفی ده نکته از دکترین معمار پیوند می پردازد و نحوه اعمال این ایده را در سراسر جهان به اشتراک می گذارد. مجموعه کارهای استودیو گنگ. این پست همچنین نشان میدهد که ما با ساختمانهایی که عمدتاً شهرهای آمریکا را تشکیل میدهند، چه کاری میتو،م انجام دهیم.
کهجک مورفی، سردبیر نشریه نشنال، درباره کتاب جدیدش با جانگ صحبت کرد.
کهپایان نامه شما در مورد پیوند قوی است زیرا چیزی است که معماران برای مدت طول، انجام می دادند و بخشی از موج جدیدی از تفکر در مورد نحوه طراحی ساختمان ها است. چگونه این روندها را به هم متصل می کنید؟
گوان ژانگ (جی جی): پیوند زدن مطمئناً کاری است که معماران در گذشته انجام داده اند. زم، که برای اولین بار دوره های استفاده مجدد را شروع کردم، در آکادمی آمریکایی در رم بودم. حضور در رم در این مدت بسیار عالی بود زیرا در همه جا نمونه هایی از استفاده مجدد وجود دارد – نه فقط در ساختمان ها، بلکه در مورد اجزای آنها.
اگرچه ایده استفاده مجدد از همیشه وجود داشته است، این کتاب آن را مجدداً فرموله و گسترش می دهد. در ایالات متحده، ما شاهد ت،یب بسیاری از ساختمان های نسبتاً مدرن هستیم و به طور کامل جایگزین می شوند. در زم، که ما با بحران آب و هوایی مواجه هستیم، باید فوراً در مورد چگونگی تجدید ساختمان موجود خود فکر کنیم. این باید نه تنها در مورد ساختمانهای معروف، بلکه در مورد ساختمانهای ناشناخته نیز صدق کند، زیرا زم، ارزش دارند که برای کربن تجسمشدهشان هزینه کنیم.
پیوند همچنین معماری را جالبتر میکند زیرا شکلی از همکاری ناهمزمان را بین معماران اصلی و ،، که بعد از آنها میآیند ایجاد میکند. این شکلی از تداوم است که اگر کل ساختمان را جایگزین کنید، از بین می رود، که معمولاً به ،وان گزینه ساده تر در ایالات متحده دیده می شود. در اروپا، جایی که تمایل کمتری برای تغییر وجود دارد و رویکرد سختگیرانهتری برای حفظ ساختمانها وجود دارد، مشکل مع، را میبینیم: مقاومت در برابر افزودن معماری جدید به ساختمانهای موجود وجود دارد. این دو زمینه فرهنگی دارای محدودیت های متفاوتی هستند.
که:میشه کمی در مورد طراحی گرافیکی کتاب توضیح بدید؟ من ظاهر اطلس مانند آن را دوست دارم.
GG: ما با Elektrosmog روی طراحی کتاب کار کردیم که از بسیاری از کتابهای راهنمای تاریخی و راهنمای باغب، الهام گرفته شده بود که در حین جستجو در کتابخانههای مختلف با آنها برخورد کردم. ،وان طول، و قالب نگاره های پراکنده در سراسر کتاب از جمله روش هایی است که ما از این الهامات آرشیوی در طراحی ارج نهادیم.
کهکتاب گاهی اوقات شخصی است: شما در مورد خاطرات و تجربیات شخصی خود می نویسید. همچنین به نظر می رسد که زمان و کار شما در فرانسه بر تفکر شما تأثیر گذاشته است. آیا می تو،د در مورد این تأثیر با ما در میان بگذارید؟
GG: همه چیز کمی عادی بود. من به ،وان دانشجوی تبادلی در فرانسه بودم و سپس در زم، که در OMA بودم در Maison à Bordeaux کار کردم. چیزی که واقعاً مرا به آنجا برگرداند، مسابقه بینالمللی برج مونپارناس بود که بر طراحی مجدد این یکپارچه از دهه 1970 تمرکز داشت. من زمان زیادی را در پاریس گذراندم در حالی که مشغول کار بر روی ارسال خود بودیم که متاسفانه در رتبه دوم قرار گرفت. با این حال، من از کار در این زمینه متفاوت لذت بردم و در سال 2017، با اولین دفتر بین المللی خود در پاریس، این کار را گسترش دادیم. در نوامبر، ما اولین پروژه خود را در فرانسه تکمیل خواهیم کرد: مرکز جان دبلیو بویر دانشگاه شیکاگو در پاریس.
که: شاید جنبه دیگری هم به تاثیر برونو لاتور مربوط باشد. نوشته های او چگونه برای شما مفید بوده است؟
GG: نوشته های او تاثیر زیادی روی من گذاشت. این به طرز درخش، علم و علوم انس، را برای نشان دادن مسائل اجتماعی و سیاسی که به ما در مق، با تغییرات آب و هوایی کمک می کند، ،یب می کند. من نوشته های او را در اوایل دهه 2000 کشف کردم، و مانند کشف یک نقشه خاص بود که به شما کمک می کند در یک موقعیت حرکت کنید، اما همچنین به شما امکان می دهد مسیرهای جدید مرتبط با طراحی را ترسیم کنید.
که:یکی از چیزهایی که در مورد کتاب دوست داشتم این است که کارهای معماران دیگر را به ،وان الگو ارائه کردید. درس هایی از دفاتر در مورد چگونگی استفاده مجدد درخشان وجود دارد. از تمریناتی مانند Lacaton و V،al چه آموخته اید؟
GG: من شیوه های بسیاری را پیدا کرده ام که به این شکل فکر می کنند – به ،وان کارگر. راستش را بخواهید، افراد بیشتری می توانستند درگیر شوند. یکی از چیزهایی که من در مورد کار Lacaton و V،al قدرد، می کنم این است که حتی وقتی نیروها علیه آنها کار می کنند، آنها راه هایی برای استفاده مجدد خلاقانه از ساختمان ها پیدا می کنند. کارلو اسکارپا یکی از مورد علاقه های شخصی من است.
اگرچه کار استفاده مجدد وجود دارد، اما من نگران عدم دقت و تفاوت ظریف در نحوه صحبت ما در مورد آن بودم. بنابراین میخواستم با افزودن زبان جدید در اطراف آن، به تغییر آن کمک کنم، کاری که کتاب انجام میدهد، به ویژه در فصل تکنیکهای پیوستن. طراحان باید در مورد اینکه پروژه در هنگام استفاده مجدد از چیزی دقیقاً چه کاری انجام می دهد، دقیق تر باشند. اگر بتو،م این ایدهها را بهتر بیان کنیم، میتو،م توضیح دهیم و نشان دهیم که چگونه وا،یناسیون انجام میشود.
که:نمودارها مفید بودند، زیرا بخشی از طراح بودن مست،م نگاه دقیق به آنچه در حال حاضر وجود دارد و گرفتن موجودی است. طراحان باید به شرایط فیزیکی که در آن کار می کنند نزدیک بمانند.
GG: در آموزش و تمرین، وقتی پروژهای را شروع میکنیم، به دانشآموزان یا اعضای تیم میگویم: «شما باید چیزی را که دوست دارید در ساختم، که روی آن کار میکنید، پیدا کنید.» این قدرد، از آنچه در واقع وجود دارد باید در نقاشی ها نشان داده شود. اگر ساختار فعلی را دور نگه دارید، بهترین راه حل را پیدا نخواهید کرد. شما باید نقطه اتصال را پیدا کنید.
کهاین کتاب شامل مطالعات موردی استودیو گنگ است. این ایده ها چگونه در فرآیندهای طراحی دفتر اجرا می شوند؟
GG: همه پروژه های ما با چیزی که از قبل وجود دارد شروع نمی شود. اما برای پروژههایی که با آنچه قبلاً وجود دارد شروع میشوند، اکنون این کتاب را داریم. داشتن یک زبان مش، در مورد Inlay به ما کمک می کند تا رویکرد خود را در طول فرآیند طراحی روشن کنیم، به خصوص برای پروژه هایی که چندین اضافه قبلی توسط معماران مختلف داشته اند. تیم ها می توانند برای برقراری ارتباط بهتر با یکدیگر به شکل دقیق تری به مثال های کتاب مراجعه کنند. ما همچنین در تلاش هستیم تا این مفهوم را گسترش دهیم تا مقیاس های مختلف پروژه ها از جمله طراحی شهری را شامل شود.
که:می تو،د در پایان کتاب در مورد پروژه کمربند پوستی بیشتر توضیح دهید؟ به نظر می رسد که معماران از کار بر روی ساختمان ها به سمت طراحی سیستم ها حرکت کنند، تحریکی است.
جی جی: هنگام پیوند برای افزودن ظرفیت به ساختمانهای موجود، استفاده از الوار به دلیل سبکتر بودن و کاهش بار روی سازه موجود، گزینه خوبی است. اما مشکلی که ما با الوار داشتیم این است که اغلب الوار زیادی در نزدیکی شهرهایی که در آنها می سازیم وجود ندارد، بنابراین مواد از فواصل بسیار دور حرکت می کنند. پروژه کمربند پوستی در حال مطالعه چگونگی اصلاح چشم انداز فراصنعتی غرب میانه و ایجاد جنگل های بومی جدید است که می تواند الوار برای ساختمان های مجاور فراهم کند. در Studio Gang، نحوه ایجاد یک پروژه جنگل دمو را بررسی می کنیم. شاید بعداً بتواند الگوی مفیدی برای سایر سیستمهای بیومتریال باشد – نه فقط درختان، بلکه شاید گیاهان دیگری که خاک را در عین تهیه مصالح ساختم، جدید نیز اصلاح میکنند. و بله برای طراحی سیستم ها: برای پاسخگویی موثر به بحران آب و هوا، معماران به طور فزاینده ای نیاز دارند که خارج از ساختمان فکر کنند.
که: نظر شما در مورد رشد صنعت انبوه چوب در ایالات متحده چیست؟
جی جی: ما باید روی هر امک، برای کاهش انتشار کربن کار کنیم، خواه این مواد با پایه زیستی باشد یا بتن کم کربن. برای خانه درختی دیوید روبینشتاین در پردیس تحقیقاتی هاروارد، که هنوز در حال ساخت است، از چوب انبوه برای سازه و از بتن کم کربن برای فونداسیون استفاده می کنیم. غلبه بر این مانع دشوار است زیرا هیچ ، نمی خواهد اولین ،ی باشد که با استفاده از تکنیک های ساخت و ساز جدید ریسک می کند.
برخی از مردم فقط به چوب انبوه علاقه دارند، اما من معتقدم که ما باید در همه زمینه ها کار کنیم، از جمله یافتن راه حل هایی برای جایگزینی سیمان در بتن. اما برای الوار، ما باید در مورد زنجیره تامین، نحوه رشد و برداشت درختان و اینکه چگونه جنگل ها می توانند برای ارائه مزایای زیست محیطی متعدد طراحی شوند، پیچیده تر شویم. جنگل ها نباید فقط یک مزرعه تک فرهنگی باشند.
کهامیدوارید این کتاب چه تاثیری داشته باشد؟
جی جی: در ایالات متحده، امیدوارم این برای معمار، که میخواهند امکان استفاده مجدد را ثابت کنند و ارزش آن را در مقابل ساختمان از ابتدا ثابت کنند مفید باشد. در اروپا، من امیدوارم که این امر باعث پذیرش بیشتر اضافات شود که صرفاً کپی چیزی نیستند که قبلاً وجود دارد. ساختمان ها باید فرصتی برای ماندگاری تا حد امکان داشته باشند و مردم به فضاهای جدید برای شیوه های جدید زندگی نیاز دارند.
که:به چی خوشبین هستی؟
جی جی: تنها چیزی که داریم موادی است که می تواند الهام بخش نسل بعدی باشد. اکنون، وقتی چیزی جدید طراحی می کنیم، سعی می کنیم تصور کنیم که چگونه ممکن است ،ی در آینده به آن اضافه کند. به نظر من، این امر معماری را از یک اثر هنری منجمد شده در زمان دور می کند و آن را به ،وان یک فرآیند پیوسته و در حال آشکار شدن آزاد می کند که نویسنده های متعدد و هویت های متعدد در طول زندگی خود خواهد داشت.
منبع: https://www.archpaper.com/2024/08/conversation-jeanne-gang-art-architectural-grafting/