در پلان مربع شکل، ساختمان از چهار دیوار تشکیل شده است که هر کدام شامل شش برجک استوانه ای با سوراخ هایی به سمت بالا برای تهویه است.
چهار در ساخته شده از میلهها و ورقهای آهنی محلی، نقاط ورودی را در هر وجهی از ساختمان نشان میدهند و دارای ال،ایی هستند که از نقوش اسلیمی نشان داده شدهاند.
این استودیو میگوید: مشتهای دایرهای و مدفوعهای استوانهای آویزان از سقف وافل همه با هم در یک لوستر پویا ظاهر میشوند و اجازه میدهند نور طبیعی به درگاه نفوذ کند و یک الگوی طبیعی روی زمین ایجاد کند.
این استودیو ادامه داد: از نظر استعاری، درگاه خانه بدن زمینی است.
این حجم آجری برجکی که آرامگاه شاه محمد محشین خان نامیده میشود، به،وان درگاه یا زیارتگاه برای نگهداری قبرهای خانواده یک رهبر مذهبی محلی طراحی شده است.
مجموعه ای از نورگیرهای استوانه ای و برجک های آجری در این مقبره بنگلادش، که استودیوی معماری Stha،ik آن را به ،وان اشاره ای به ساختمان های سنتی اسلامی طراحی کرده است، دیده می شود.
استودیوی Stha،ik مستقر در داکا با تکیه بر تصویر لوستر، بالای مقبره با سقفی از نورگیرهای استوانهای شکل که به داخل فضا کشیده شده است، قرار گرفته است.
سقفی که برای تقلید از مساجد چند گنبدی طراحی شده است، دارای شبکهای از سی و شش دهانه دایرهای است که نور را وارد فضای داخلی میکند.
احمد گفت: «نقش روی درها از نقوش و طرح اسلیمی الهام گرفته شده است. “ستاره روی دروازه نشان دهنده پنج عضو خانواده پیامبر است که خداوند در وسط آن باقی می ماند، در حالی که برش های موجود در الگو امکان تهویه و دید را هنگام بسته شدن در می دهد.”