چند سال پیشمن خاطرهای از هنرمند ریچل وایترید پیدا کردم که در آن او فرآیند طول، ساخت یک اثر شبیه به فضای امن، سیاه، پشمالو و ،دار دوران کودکی درون کمد لباس را توصیف کرد. او به دنبال انتزاع این تجربه از طریق مجسمه سازی بود. راشل هنرمندی است که ممکن است او را به ،وان “جستجو” طبقه بندی کنید. او به جای صیقل دادن یک سنگ، ظاهراً یک قطعه واحد را بارها و بارها به روشهای مختلف میسازد، او به طور مداوم، از طریق مواد، مقیاسها و زمینههای مختلف، به دنبال بیان ایدهها، روابط و افکار انتزاعی است که – گاهی برای سالها – دور از دسترس هستند. . الیات ریچ نیز یک جوینده است. در حالی که ریچل به دنبال بازنمایی یک تجربه حسی و بدنی بود، الیات به دنبال بیان و جرقه زدن روابط است. انسان به انسان، انسان به غیر انسان، و شاید مهمتر از همه، ارتباط بین همه چیز. برای الیات، این ماهیت جهتگیری مجدد رابطه است که توسط شیء تحریک میشود که نتیجه مطلوب است. او از این به ،وان «اسطورهشناسی طراحی» صحبت میکند.
نمایش گا،ی
پرتره ای از Elliat Rich که در سرزمین های سنتی مردم Arrernte گرفته شده است.
تصویر: مارتینا کاپورسو
الیات در UNSW در طراحی شی آموزش دیده است و حرفه او توسط یک سری جوایز ارائه شده است که زمان، مکان، ارتقاء یا سایر منابع حیاتی را برای توسعه تمرین به او ارائه می دهد. اینها شامل فینالیست شدن و برنده انتخاب مردم در جایزه کشف طرح یاقوت کبود بمبئی (2008)، برنده جایزه طراحی مبلمان استرالیا (2017) و دریافت کننده کمک هزینه تحصیلی خلاق منطقه شمالی (2018) است. او سه بازو در تمرین خود دارد: اولی حول محور پرسش فرهنگی از طریق اشیاء، دومی حول خدمت (پاسخ به خلاصه)، و سومی، کارگاه آرنج، شرکتی است که او با شریک خود، کفاش جیمز بی یانگ، به اشتراک می گذارد. . الیات به طور مستمر در برابر تعریف مقاومت کرده و در یک حوزه طراحی قرار نگرفته است، و کارهایی را از مقیاس یک مجموعه شیشه ای ظریف برای دم ، چای (اوربان بیلی، 2013) تا یک صندلی سنگین و یکباره، از ماسه سنگ (Strata) توسعه داده است. Stratum Stratus، 2019).
در سال 2017، قطعه Elliat Place برنده جایزه طراحی مبلمان استرالیا شد. این جایزه شامل توسعه یک مجموعه با Stylecraft بود. Different T،ughts توسط Stylecraft در سال 2020 راه اندازی شد که شامل ک،زا، نور و فرش است. الیات که از Place خارج شد، مجموعهای را نیز برای گا،ی سوفی گانون توسعه داد. در اینجا او آگاهانه روند کار خطی خود را پشت سر گذاشت و با شهود خلاقانه برای ایجاد مکان های دیگر کار کرد، که چیزی از آنچه او به دنبال آن بود را به تصویر کشید. او این قطعات را دارای نوعی احساس توصیف میکند، کیفیتی که طراحی آن غیرممکن است، اما وقتی اتفاق میافتد کیمیاگر است. جستجوی فعلی او به دنبال راهی برای توسعه اشیایی است که “درخشش” را در همه چیز منع، می کند، مفهومی که او از طریق مقاله ای از انسان شناس دبورا رز برد با آن ارتباط برقرار کرد.
منبع: https://architectureau.com/articles/studio-elliat-rich/