بازسازی گالری پرتره ملی در لندن به پایان رسید

ایده‌های تیم طراحی برای این پروژه با استفاده از بازخورد بازدیدکنندگان به گا،ی و نقاشی‌های اصلی کریستین ایجاد شد، که آنها را قادر می‌سازد جیب‌های پنهان فضا را کشف کنند.

از اینجا، بازدیدکنندگان به داخل سالن ورودی جدید هدایت می شوند، که از طریق برداشتن دیوارهای موجود و پیوندهایی به یک گا،ی جدید طبقه همکف شکل گرفته است.

در اینجا، Jamie Fobert Architects یک پله چوبی و فولادی را نیز اضافه کرده است که از زیرزمین ساختمان تا طبقه بالای آن ادامه دارد. نرده آن به ،وان یک حرکت سر به سمت خم جاده چارینگ کراس در خارج طراحی شده است.

در همین حال، یک سطح زیرزمین اصلی که به ،وان انبار مورد استفاده قرار می گرفت، برای ایجاد مرکز آموزشی Mildred & Simon Palley برای مدارس، خانواده ها و گروه های اجتماعی باز شده است.

“اما بیشتر از آن، این فرصت را به وجود آورد که ببینیم ساختمان هنوز در کجا ظرفیت تغییر دارد و در کجا مداخلاتی انجام شده است که کمتر دلسوزانه بوده است، تا بتو،م آن فضاها را به کیفیت بقیه برگرد،م. اسمیت اضافه کرد.

کارهای تکمیلی این پروژه شامل کشف و تعمیر کفپوش های ترازو است که قدمت آن به سال 1896 باز می گردد.

در سرتاسر گا،ی‌ها، تیم طراحی طرح‌های اصلی کریستین را در هر کجا که ممکن بود بازیابی کرده‌اند. پنجره‌های آجری و نورگیرها دوباره باز شده‌اند، در حالی که کف‌پوش‌های ساج سفید شده به حالت اولیه خود بازگردانده شده‌اند.

جیمی فوبرت به Dezeen گفت: “من فکر می کنم برای من، چیزی که در مورد این پروژه واقعاً مهم بود، ورود به این فضای عمومی جدید، به این سالن جدید بود.”

این بزرگترین بازسازی است که در گا،ی ملی پرتره از زمان افتتاح آن در سال 1896 انجام شده است. بازسازی های قبلی در دهه 1930 و اوایل دهه 2000 انجام شد.

تالار اوندااتجه در سال 1999 با طرحی توسط معماران دی،ون جونز در حیاط واقع بین ساختمان و گا،ی ملی مجاور ساخته شد.

معماران جیمی فوبرت و پرسل با مهندسان همکاری کرد ما، فوردهام و قیمت و مایرز در پروژه و همچنین استودیوها استودیو نیسن ریچاردز و معماران ال، کاکرین.

یک حیاط عمومی و دروازه‌های ورودی توسط هنرمند تریسی امین به ،وان بخشی از بازسازی بزرگ توسط استودیوهای محلی Jamie Fobert Architects و Purcell به گا،ی ملی پرتره در لندن معرفی شده است.

محوطه ورودی جدید، یک چاه نوری موجود را به زیرزمین ساختمان پل می‌کند و دارای پله‌های گر،تی، یک رمپ و یک نیمکت است که بازدیدکنندگان را به داخل هدایت می‌کند.

لیز اسمیت، رئیس Purcell، در بازدید از ساختمان به Dezeen گفت: “هرگز تحولی کل نگر رخ نداده است، و این پروژه فرصت انجام آن را فراهم کرد.”

علیرغم قرار گرفتن در زیرزمین، استودیوها و فضاهای بیرونی آن به لطف پنجره‌های بزرگ و یک فضای دو جداره در کنار چاه نوری زیر پل پیشرو، به خوبی روشن می‌شوند.

معماران جیمی فوبرت جاه‌طلبی پرسل، کارشناس میراث، این بود که ساختمان قرن نوزدهمی را با دیدگاه‌های معمار اصلی آن، یوان کریستین، دوباره تنظیم کند.

این طرح‌ها بحث‌برانگیز بوده‌اند، به طوری که گروه حفاظت از قرن بیستم (C20) اعلام کرد که آنها “آسیب قابل توجهی” به ساختمان ثبت شده در درجه I خواهند داشت.

صفحه نمایش با بلوک‌های متنی که در یک پانل زاویه‌دار طراحی‌شده برای دسترسی طراحی شده‌اند، به همراه مجموعه‌ای از نیمکت‌های مجسمه‌سازی گردویی با تکیه‌گاه‌ها اضافه شده‌اند – جزئیاتی که صندلی‌های قبلی در گا،ی فاقد آن بودند و بازدیدکنندگان آن را درخواست کرده بودند.

اینها تکمیل کننده پایه گر،تی ساختمان هستند که سه درگاه جدید در آن بریده شده است. درها با دروازه‌های بلند برنزی نصب شده‌اند که بر روی آن تصاویر 45 زن نقش بسته است. امین.

عکاسی توسط دیوید پری مگر اینکه خلاف آن ذکر شود.