یک عمق فریبنده کار تمرین تروور فالوو ملبورنی را مشخص می کند. این در ملبورن طراوت است، جایی که دودمان هایی با ژست های معماری نسبتا سطحی، ساده و آشکارا خاص هنوز پابرجا هستند. در عوض، شرکای Simona Falvo و Dayne Trower به سطح شگفتانگیزی از ظرافت دست یافتهاند، که توسط حساسیت زیباییشناختی که شامل حل و فصل ظرافت مسائل ضروری ظاهری است، به جای تعقیب تحمیلهای غیرمستقیم و ساختگی معماری، به دست آوردهاند. یکی از نتایج قابل توجه این اخلاق چیزی است که معمار رابرت ونتوری «،صر با عملکرد دوگانه» نامیده است – گلنکایرن تروور فالوو یک مثال قابل توجه ارائه می دهد.
نمایش گا،ی
در Glencairn در کوبورگ، بریز-سولیل نظم ت،یم را در نما ایجاد می کند.
تصویر: بنجامین هاسکینگ
اگرچه واکنش پیشفرض استرالیایی معاصر به وسعت لعاب این است که برای ایجاد بزرگترین دهانه بدون مانع ممکن، فشار وارد شود، رویکرد بسیار مورد توجهتر در گلنکایرن، بیان دهانه لعابدار اولیه با پنج صفحه فولادی عمودی بزرگ بود. عمق ژست در مجموعه ای از جلوه هایی است که از این ،صر واحد ایجاد می شود.
این هواپیماها به ،وان اعضای سازه ای عمل می کنند – احتمالاً ساختار سقف نازک تر، محتاطانه و تصفیه شده را تسهیل می کنند – و همچنین به ،وان یک لایه خاکی، سایه انداز یک اتاق رو به غرب و بهبود عملکرد انرژی عمل می کنند. این هواپیماها به گونه ای قرار گرفته اند که با عرض درهای کشویی لعابدار مطابقت داشته باشند و قاب ها را به خوبی پنهان می کنند. عمق آنها همچنین بر آستانه و به ،ه خود بر اهمیت اندازه این منفرد در پروژه ای تأکید می کند که در غیر این صورت به بیان جرم، تداوم و پیکربندی صفحات دیوار مربوط می شود. نکته مهم این است که بریس-سولیل نظمی از ت،یم بندی ها را در نما ایجاد می کند، که از طریق ار،تراسیون تن، به مک، برای اصلاح زیبایی شناختی تبدیل می شود. این سیستم تن،ی سپس ماژول هایی را تنظیم می کند که از طریق افزونه حمل می شوند. در داخل، از طریق نوارهای فرورفته نورهای پایین، در سقف نمایان می شود، و در جلوی نازک کاری ادامه می یابد. در خارج، به سطح زمین تغییر می کند، که در دوره های ظریف سنگفرش های نیم قد که با هماهنگی دقیق ضخامت بریز-کفش با ابعاد آجر امکان پذیر است، بیان می شود. این سوئیچ در صفحات محاطی، هم پیوستگی و هم انتقال به حیاط را بیان می کند.
همه این همسوییها با بریز-سولیل، بهویژه ژست ظریف در سنگفرش، به ،وان نشانههایی عمل میکنند که عمق نیت و وضوح موجود در پروژه را نشان میدهند. به این ترتیب، کار تروئر فالوو به مشاهده دقیق، آرام و قدرد، پاداش می دهد. این ویژگیها فقط میتوانند از سطح شدید مراقبت – مشهود در نقشهها، مدلها و اسناد ساختوساز بینقص – که با احساس مسئولیت شدید و قدرد، از آنچه در کار معماری در خطر است به دست میآیند.
داین تروور و سیمونا فالوو.
تصویر: گری اسمیت
این مهم، شام طراحی نهایی شماست – کدام چهار مهمان را دعوت می کنید؟ میکل آنجلو آنتونیونی و مونیکا ویتی (یکی از کارگردانان و بازیگران مورد علاقه ما)؛ آلوارو سیزا (یکی از معماران مورد علاقه ما)؛ و لیلا و نادیا ،ر (هنرمندان چند رشته ای).
الهام بخش ترین فضایی که رفته اید؟ پانتئون، رم – این یک فضای عالی است. بهترین قهوه رم، T،a d’Oro نیز در همین حوالی است.
نقل قول مورد علاقه در مورد طراحی؟ تعریف گوردون ماتا-کلارک از تفاوت هنر و معماری: “اینکه لوله کشی وجود داشته باشد یا نباشد”.
منبع: https://architectureau.com/articles/emerging-practice-trower-falvo-architects/