وارد شدن نیکولت سرامیک استودیوی خانگی محقر جانسون در بریزبن، بلافاصله مملو از حس آرامش می شود و اهمیت کندی و زمان را یادآوری می کند. به طور کلی ذاتی سرامیک ها، زمان از ظروف جانسون و سطوح بسیار دقیق آنها تراوش می کند. با کار با تکنیکهای پرتاب و کلاف ، (تکههای کوچک پرتاب میشوند و قطعات بزرگ حلقه میشوند)، شکل هر ظرف ساخته میشود و اجازه میدهیم تا قبل از اینکه جانسون فرآیند تکراری و تقریباً مراقبهای ساختن «برآمدگیهای» بیشماری را که روپوش را میپوشاند، به سختی چرم بچرخد. رگ های او جانسون در مورد فرآیند پرزحمت و تأثیر فیزیکی آن بر بدنش، به ویژه برجستگیها، که با هنرمند، مانند اگنس مارتین که نقاشیهایشان هندسی و مراقبهای هستند و به ،وان یک «مقاله» توصیف شدهاند، اظهار نظر میکند. در باطن و سکوت.» این کاری است که نیاز به تفکر دارد.
جانسون برای اولین بار در سال 2015 به ،وان یک منبع خلاق از مدرک عکاسی خود وارد سرامیک شد. از زمان انتقال به تمرین تمام وقت سرامیک در سال 2017، او طرفداران معتبری را جمع آوری کرده است، سفارش های خصوصی و ،تی دریافت کرده و در نمایشگاه های متعددی در سطح کشور به نمایش گذاشته است. آثار او نشان دهنده علاقه به نمادگرایی، نقوش تزئینی و ال،ای تکراری در طبیعت است. این ایدهها را میتوان در حال توسعه و بلوغ در کل مجموعهها دید، با جنبههای خاصی که در مواقعی مطرح میشوند، مانند نمادگرایی در مجموعههای در حال اجرا Symbol Vase. لعابها از مات تا براق هستند، اغلب شامل شستشوی ا،ید منگنز با کارهای اخیر که ترجیح میدهد اثرات لعاب براق روی سطح مفصلی را نشان دهد. ظروف به شکلهای ساده، هندسی و ک،یک هستند و به ،وان بستری برای تزئینات مختلف سطح اعمال میشوند که از دستههای پیچیده گرفته تا برآمدگیهای منفرد شبیه آنتنهای ،ات، خوشههای کاکتوس یا گلبرگها را شامل میشود. جانسون در مورد این صحبت میکند که بهویژه مجذوب برخی از تزئینات بهکار رفته در سفالهای تاریخی و عمل تزئین شده است، جایی که تزئینات اهمیتی مشابه، اگر نگوییم بیشتر، به ،وان خود شی دارد. مفهوم ظرف به،وان یک بستر بهویژه در کارهای اخیر او برجسته میشود، با انتقال سطح رگ از برآمدگیهایی که به سطح متصل میشوند – مانند یک رابطه تصویر واضح – به برجستگیها که به سطح تبدیل میشوند. در دومی، نه تنها برآمدگی ها به طور کامل کشتی را می پوشانند، بلکه شروع به رقابت با وزن آن نیز می کنند. سطح مفصلی به شدت کشتی را از یک شی بالقوه استفاده به یک شی به تنهایی تبدیل می کند. چیزی ارگ،ک و در عین حال به طور همزمان زمینی در مورد قطعات وجود دارد که به نظر می رسد به طور فزاینده ای به زیبایی شناسی موجودات زنده نزدیک می شود.
برای جانسون، این اشیاء از طریق نوآوری ظریف به وجود آمده اند، جایی که جنبه ای از قطعه قبلی تغییر می کند – لب به جای بیرون به سمت خود چرخانده می شود، شکم به سمت بیرون کشیده می شود، پایه باریک تر می شود – تا در نهایت، از طریق این سری از تغییرات، یک قطعه کاملا جدید شکل می گیرد. برجستگی ها به طور مشابه از شکلی بلند و کشیده به گلبرگ ها و در نهایت کره ها تبدیل شده اند که هم زیبایی شناسی و هم کاربردی بودن صدها برجستگی به تدریج در حال تغییر در مقیاس است. این ابداعات ظریف همراه با تصور برآمدگی ها به ،وان یک سطح منجر به پیکره مجسمه ای جدیدی از کار شده است که تنها از کره ها ساخته شده است، خالی از یک ظرف. در اینجا، پیوند با مولکول ها شروع به ظهور می کند و کار فصل جدیدی را ارائه می دهد.
در سال 2020 جانسون چندین نمایشگاه از جمله یک نمایش گروهی و یک نمایشگاه انفرادی در گا،ی سوفی گانون در ملبورن و یک کمیسیون برای وصیت بری ویلوبی در موزه پاورهاوس سیدنی داشت. نمایشگاه انفرادی او ،یبی از گلدان و مجسمه را به نمایش گذاشت.
منبع: https://architectureau.com/articles/nicolette-johnson/