Balm، Residence بود بازسازی خانه پس از جنگ خودمان در بریزبن. این طراحی که با شریکم وی، در حالی که هر کدام به ،وان کارمند در کارهای بزرگتر کار می کردیم، طراحی و ساخته شد، هم در طراحی و هم در ساخت آن یک کار عاشقانه در اوقات فراغت بود.
پس از بزرگ شدن و تحصیل در بریت،ا، جایی که پروژه های ساختم، اغلب به دلیل میراث و برنامه ریزی محدود می شوند، به ،وان یک فارغ التحصیل اخیر در جایی که به نظر می رسید سرزمین فرصت ها و آزمایش ها بود، وارد استرالیا شدم. زم، که میدان فدراسیون در حال ساخت بود و درست زم، که شان گودسل خانه کارتر تاکر را تکمیل کرد، در ملبورن کار کردم. زمان هیجان انگیزی بود. با حرکت بیشتر به سمت شمال به بریزبن، کارهای دونوان هیل، اوون و وو،، گابریل پول و آندرسن اوگرمن را کشف کردم، که همگی نسبت به کاری که من با آن آشنا بودم، حساسیت متفاوتی داشتند، اما حسی که طنین انداز شد. عمیقا
حرفه حرفه ای من از آن زمان تاکنون آموزش در عمل بوده است تا بفهمم ساختن کشور به شیوه ای م،ادار چیست. نگرش اولیه من “هر چیزی می رود” به نگرش تلاش برای افزودن لایه ای حساس به فرهنگ و سرزمین غنی تغییر کرده است.
در ابتدا، این کار با درک تکنیک ها و مصالح ساختم، محلی آغاز شد – من از تمرین بزرگ به استودیوی کوچکتر ریچارد کرک رفتم تا یاد بگیرم که چگونه جزئیات یک ساختمان را به درستی انجام دهم. برای من واضح بود که معماری چیزی بیش از یک مفهوم قوی و ایده های خوب است. ساختمانها را فقط میتوان از طریق ساخت و ساز بیان کرد، و همه معمار، که من تحسین میکردم در نحوه چیدمان ساختمانهایشان شفافیت داشتند.
Balm، Residence (نگاه کنید به خانه ها 75) حول یک ایده ساده طراحی شد: اتصال خانه به باغ عقب با بالا بردن سطح باغ و آبشار ، یک سری سکوهای چوبی برای دیدار با آن. باغ پشتی رو به ج، است، بنابراین سعی کردیم با استفاده از زیرههای عرشه و دیوار به ،وان فانوس، که با چوبهای چوبی با شکافهای مختلف برای ورود نور به اتاق بیرونی، نور را به داخل بیاوریم.

نمایش گا،ی
،on>
پالت مواد محدود شده تداوم بین قدیمی و جدید را به دست می آورد.
تصویر: اسکات باروز
هدف ما شفافیت فضا و کاهش مواد، انتخاب روکش خا،تر نقره برای اضافات جدید، گچ تخته در خانه موجود و آدامس خالدار برای عرشه ها و تزئینات بود. من احساس میکردم که اگر روی ایجاد اتصالات قوی به سایت با دهانههای من، تمرکز کنیم و خانههای مجاور را ویرایش کنیم، طبیعتاً فضاها به آنها تعلق دارند.
بودجه محدود به م،ای کار تا حد امکان با ساختمان موجود بود. آشپزخانه از خانه اصلی پایین آمد تا خط سقف بتواند ادامه یابد و از پیچیدگی پرهزینه در پوشش ساختمان جلوگیری شود، و تا آنجا که می توانستیم دیوارها و پنجره های موجود را حفظ کردیم. ما سعی کردیم کارهای ساده را به خوبی انجام دهیم. ول،جی ما پنجره های چوبی جدید و روکش های خا،تری نقره ای بود. با نگاهی به گذشته، به نظر می رسد که با بودجه کم (200000 دلار) نتیجه بسیار پیچیده ای باشد. به یاد دارم که طراحی را جدی گرفتم – تلاش برای ایجاد فضاهایی که متعلق به آن بودند و به امید نتیجه ای که لحظه ای شعر در آن بود. ممکن است اکنون ساختم، مطمئن به نظر برسد، اما لحظات بی پای، از شک و وحشت در طول راه وجود داشت.
ما ،وماً این را به ،وان پروژه ای نمی دیدیم که استودیوی ما را آغاز کند، اما احتمالاً این فکر در پس زمینه وجود داشت. در نهایت، در کمال تعجب، جوایزی را به دست آورد و بستری برای شروع تمرین خودمان شد.
در 12 سالی که این خانه را به پایان رساندیم، عمدتاً روی الحاقات و تغییرات حومه شهر کار کرده ایم. ما در حال اصلاح موقعیت خود برای دستوپنجه نرم ، با مسائل عمیقتر ارتباط با گذشته و حال بودهایم، و تلاش میکنیم ساختمانهایی را بسازیم که در جای خود اجتنابناپذیر و در مقیاس، ساخت و مصرف خود احساس مسئولیت میکنند.
زندگی در خانهای که ما طراحی و ساختهایم، به ما این فرصت را میدهد تا به تصمیمات طراحی خود فکر کنیم. مهمتر از آن، به ما زمان می دهد تا بنشینیم و آرام از لحظات کوچک و غیرمنتظره لذت ببریم و از آنها درس بگیریم. بودجهها و خلاصهها در حال بزرگتر شدن هستند، اما استراتژیهای اصلی ما در Balm، Residence هنوز مشهود و از بسیاری جهات عمدیتر هستند: ایجاد ارتباط قوی با سایت و شهر فراتر از آن. برای ساختن فضاهایی که احساس می کنند متعلق به چیزی بزرگتر هستند.
منبع: https://architectureau.com/articles/first-،use-kieron-،t-architects/