متصدی نمایشگاه معماری هیپ هاپ می گوید: هیپ هاپ همیشه باید پایدار باشد
او گفت: «این معماران را مجبور می‌کند که حس خود، احساس ماندگاری خود را رها کنند
پروژه هیروگلیف ناحیه کرنشاو توسط لورن هالسی، لس آنجلس، 2017
سکو کوک، متصدی نمایشگاهی که رابطه بین سبک موسیقی و طراحی ساختمان‌ها را دنبال می‌کند، در این مصاحبه می‌گوید: معماری از بسیاری از اصول خلاقانه موسیقی هیپ‌هاپ استفاده می‌کند.
کوک که خود یک معمار مجرب مستقر در کارولینای شمالی است، می‌گوید: فرآیند ساخت موسیقی هیپ‌هاپ شباهت‌های قابل‌توجهی به فرآیند تیم معماری هنگام طراحی ساختمان دارد.
پروژه ها شامل معمار است ناتان ویلیامزخانه های هیپ هاپ در دهه 1990، که ساختمان های متروکه را گرفت و آنها را به مسکن عمومی تبدیل کرد، و کارهای دیجیتالی اخیر اوجیجی دیویس بیشترتبدیل زمین های متروکه در دیترویت به پارک های عمومی.
لورن هالسی برای پروژه هیروگلیف منطقه کرنشاو موضوع حک ، تصاویر دارای بار فرهنگی را بر روی کاشی‌های دیواری ۱۲×۱۲ اینچی که در نصب‌های قبلی استفاده شده بود ادامه می‌دهد. حکاکی شده توسط مردم محلی.”
کوک گفت: “من فکر می کنم هیپ هاپ همیشه باید پایدار باشد.” همیشه باید در حوزه ای کار می کرد که به آنچه دارید بسنده کنید و با منابع موجود تطبیق دهید.
«محصولات این تحقیق به ،وان تحقیقات ارائه شده است: «مسکن هیپ هاپ» (تخصیص ساختمان‌های متروکه و زمین‌های خالی برای مسکن عمومی)، «پیاده‌روی هیپ‌هاپ» (غرفه‌های دی‌جی زیرزمینی مدفون در زیر توری‌های پیاده‌رو)، و «هیپ- Hop Under and Over (واحدهای زندگی موقت معلق در زیر ریل قطار).
تصویر از بوریس تلگن
در سال 2015، Jacobs Street، توسعه‌دهنده املاک و مستغلات دیترویت، به دیویس دستور داد تا یک ساختار متروکه در محله میلواکی جانکشن دیترویت را به یک پارک محله کاملاً کاربردی تبدیل کند.
هالسی اینها را به ،وان “رسانه ای برای بیان روایت ها، احترام به رهبران جامعه، جشن گرفتن رویدادها،” تصور می کند. [and] یادبودها را ، کنید. یک نمونه کامل از این سازه در سال 2019 در موزه همر در لس آنجلس به نمایش گذاشته شد.
تصویر از مایکل موچمور
Bottega اثر اوجیجی دیویس، دیترویت، 2015
این تاکید بر استفاده مجدد از زنگ‌های زنگ با حرکتی که در حال حاضر در معماری در سراسر جهان سرعت گرفته است – ناشی از نگر،ها در مورد تأثیر کربن تجسم یافته ساخت‌وساز – که از انطباق و نوسازی ساختمان‌های موجود نسبت به ساخت مجدد حمایت می‌کند.
“نتیجه اعوجاج لایه‌ای و تاب‌دار الگوی پنجره پایه است که نشان‌دهنده خوانش سه‌بعدی عمیق‌تر از سطح است. در این پروژه، دلتا، یکی از پیشگامان گرافیتی‌نویسی اروپایی، توانست فراتر از نقاشی‌های دیواری صرف عمل کند. بر ساخت دیوار تأثیر می گذارد.
تصویر از اولالکان جییفوس
کوک گفت که جنبه‌های فرهنگ هیپ هاپ مانند دی‌جی، گرافیتی و رقص بریک دنس بداهه هستند و از ساختارها و فناوری موجود برای شکل‌دهی حس هویت استفاده می‌کنند.
در ادامه با منتخبی از آثار ارائه شده در نمایشگاه همراه با نظرات کوک همراه باشید.
ع، از نیت ویلیامز
Wildstyle: Museum of Hip-Hop اثر Michael Muchmore، Milwaukee، 2017
علاقه کوک به معماری هیپ هاپ در دوران تحصیل در مقطع کارشناسی ارشد معماری در دهه 1990 و کشف آثار و نوشته های معمار ویلیامز آغاز شد.
او گفت: «این از میراث آواره شدن از یک وطن یا به بردگی در این قاره و دستپاچگی و تبدیل آن به چیزی مفید است.»
“در سال 2011، Ymere، یک برنامه مسکن کم درآمد در هارلم، هلند، دلتا را مأمور کرد تا یک الگوی نمای آجری برای یکی از پروژه های مسکن خود طراحی کند.”
من فکر می‌کنم این ایده‌ها و نحوه تأثیرگذاری آنها بر مردم بیشتر از ساختارهایی است که چنین ارتباطی فرهنگی ندارند، اما ممکن است 100 سال دوام بیاورند.»
سازه‌های بزرگ شانتی که برای اولین بار در دوسالانه معماری و شهرسازی شنژن در سال 2015 به نمایش گذاشته شد، یکی دیگر از دیدگاه‌های اتوپیایی/دیستوپایی Jeyifous برای محیط‌های شهری است، این دیدگاه برای لاگوس، نیجریه.
اولالکان جیفوس می‌گوید دیاسپورای آفریقایی اساساً آینده‌نگر است
از نظر کوک، تلاش‌های معماری هیپ‌هاپ برای انجام کارهای زیادی با اندک به این موضوع مربوط می‌شود که مردم شهرهای آمریکای شمالی احساس بی‌حقوقی و قطع ارتباط با فرهنگ می‌کنند.
مانند موسیقی، سبک های معماری ریشه در تجربه رنگین پوستان در ایالات متحده دارند، به ویژه سنت تثبیت هویت ها از طریق بداهه سازی و استفاده مجدد از منابع.
وقتی صحبت از معماری به میان می‌آید، این فلسفه مست،م شناخت ارزش فرهنگی ساختمان‌ها و مکان‌ها و به جای ت،یب آنها، ساخت و ساز در اطراف آنها و با زیرساخت‌های موجود است.
Berlagelaan توسط Boris “Delta” Tellegen، آمستردام، 2o13
“نمونه‌برداری، لایه‌بندی، ارجاع به گذشته به روشی بسیار خاص، تقویت، ریمی،، جریان – همه این کلمات شروع به اشاره به ما برای نوع خاصی از فرآیند می‌کنند. راه خاص.”
کریس کورنلیوس، دانشیار دانشکده معماری و شهرسازی ویسکانسین-میلواکی، دو استودیو طراحی را رهبری کرد و از دانشجویان خواست که موزه جدیدی از هیپ هاپ در بروکلین طراحی کنند. دانشجویان سال چهارم در سال 2015 و دانشجویان کارشناسی ارشد در سال 2017 ایجاد ،د. طراحی برای موزه بر اساس طراحی و مطالعات مدل از جنبه های مختلف فرهنگ هیپ هاپ.”
به طور مشابه، معماری هیپ هاپ جنبه‌های استفاده نشده محیط شهری را می‌گیرد و دوباره از آنها استفاده می‌کند.
طراحی‌های «SNAFU» و «تجزیه و تحلیل آهنگ» به تشریح تولید هیپ‌هاپ به نمودارهایی برای تولید فرم کمک می‌کنند، و مدل‌های «ابژه پیدا شده» در مورد سنت ساخت «چیزی از هیچ» – یکی از ایده‌آل‌های اصلی هیپ‌هاپ- نظر می‌دهند.
“طراحی او چندین کاربرد عمومی را در پس زمینه دیوارهای جدید و موجود پیش بینی می کند. Bottega که در حال حاضر در حال ساخت است، به ،وان یک مرکز رفاهی عمومی با آثار هنری سفارش شده از هنرمندان خیاب، محلی و بین المللی عمل خواهد کرد.”
تصویر از گا،ی لورن هالسی و دیوید کردانسکی
“این تصور می کند حلبی آبادهایی که به برج تبدیل می شوند و به طور چشمگیری خط افق شهر را تغییر می دهند و فعالیت های پر جنب و جوش و متنوع را در داخل آنها افزایش می دهند. زبان رسمی و مادی برج ها با بداهه گویی و نمونه برداری طراحی شده است، تکنیک هایی که معمولاً با دی جی های هیپ هاپ در آنها مرتبط است. اجراهای زنده.”
تصویر از اوجیجی دیویس
با ،وان “نزدیک به لبه: تولد معماری هیپ هاپ”، موزه طراحی آتلانتا (MODA) این نمایشگاه آثار 34 طراح، هنرمند و فعال را به نمایش می گذارد.
