متصدی نمایشگاه معماری هیپ هاپ می گوید: هیپ هاپ همیشه باید پایدار باشد
Berlagelaan توسط Boris “Delta” Tellegen، آمستردام، 2o13
Hip-Hop Ar
از نظر کوک، تلاشهای معماری هیپهاپ برای انجام کارهای زیادی با اندک به این موضوع مربوط میشود که مردم شهرهای آمریکای شمالی احساس بیحقوقی و قطع ارتباط با فرهنگ میکنند.
این نمایشگاه از درک کوک به وجود آمد که، اگرچه بسیاری از مردم با مجموعه ای از ایده های مشابه کار می ،د، حوزه معماری هیپ هاپ “از هم گسیخته” بود.
Bottega اثر اوجیجی دیویس، دیترویت، 2015
“نمونهبرداری، لایهبندی، ارجاع به گذشته به روشی بسیار خاص، تقویت، ریمی،، جریان – همه این کلمات شروع به اشاره به ما برای نوع خاصی از فرآیند میکنند. راه خاص.”
Wildstyle: Museum of Hip-Hop اثر Michael Muchmore، Milwaukee، 2017
کوک گفت: “من فکر می کنم هیپ هاپ همیشه باید پایدار باشد.” همیشه باید در حوزه ای کار می کرد که به آنچه دارید بسنده کنید و با منابع موجود تطبیق دهید.
مانند موسیقی، سبک های معماری ریشه در تجربه رنگین پوستان در ایالات متحده دارند، به ویژه سنت تثبیت هویت ها از طریق بداهه سازی و استفاده مجدد از منابع.
“این تصور می کند حلبی آبادهایی که به برج تبدیل می شوند و به طور چشمگیری خط افق شهر را تغییر می دهند و فعالیت های پر جنب و جوش و متنوع را در داخل آنها افزایش می دهند. زبان رسمی و مادی برج ها با بداهه گویی و نمونه برداری طراحی شده است، تکنیک هایی که معمولاً با دی جی های هیپ هاپ در آنها مرتبط است. اجراهای زنده.”
سازه های بزرگ شانتی اثر اولالکان جییفوس، لاگوس، 2015
من فکر میکنم این ایدهها و نحوه تأثیرگذاری آنها بر مردم بیشتر از ساختارهایی است که چنین ارتباطی فرهنگی ندارند، اما ممکن است 100 سال دوام بیاورند.»
نزدیک به لبه: The Birth of Hip-Hop Architecture تا 29 ژانویه 2023 در موزه طراحی آتلانتا نمایش داده می شود. برای فهرست جامعی از رویدادهای معماری و طراحی، نمایشگاه ها و گفت،ا به راهنمای رویداد Dezeen مراجعه کنید.
ویکتور بادی لاوسون معمار می گوید: «بهترین ابزار برای توانمندسازی مردم از طریق مسکن مقرون به صرفه است.
در ادامه با منتخبی از آثار ارائه شده در نمایشگاه همراه با نظرات کوک همراه باشید.
«محصولات این تحقیق به ،وان تحقیقات ارائه شده است: «مسکن هیپ هاپ» (تخصیص ساختمانهای متروکه و زمینهای خالی برای مسکن عمومی)، «پیادهروی هیپهاپ» (غرفههای دیجی زیرزمینی مدفون در زیر توریهای پیادهرو)، و «هیپ- Hop Under and Over (واحدهای زندگی موقت معلق در زیر ریل قطار).
“Signifyin” فرآیندهای خلاقانه در فرهنگ هیپ هاپ و تاریخ های مربوط به مردم آفریقایی آمریکایی را به مداخلات جدیدی برای “فضاهای استفاده نشده در جوامع محروم” در سراسر شهر نیویورک ترجمه کرد.
سکو کوک، متصدی نمایشگاهی که رابطه بین سبک موسیقی و طراحی ساختمانها را دنبال میکند، در این مصاحبه میگوید: معماری از بسیاری از اصول خلاقانه موسیقی هیپهاپ استفاده میکند.
به گفته کوک، این تمرین که در ژانر هیپ هاپ تعبیه شده است، در برابر نیاز به تازگی که بسیاری از معماری معاصر را پیش می برد، عقب نشینی می کند.
“نتیجه اعوجاج لایهای و تابدار الگوی پنجره پایه است که نشاندهنده خوانش سهبعدی عمیقتر از سطح است. در این پروژه، دلتا، یکی از پیشگامان گرافیتینویسی اروپایی، توانست فراتر از نقاشیهای دیواری صرف عمل کند. بر ساخت دیوار تأثیر می گذارد.
کوک در حالی که اذعان داشت که هیچ فردی «مالک» این ایده نیست، اما فکر میکرد مهم است که مجموعه آثار حول «مجموعهای از ایدهها» به شکل بیشتر «جنبش» سازماندهی شود.
لورن هالسی برای پروژه هیروگلیف منطقه کرنشاو موضوع حک ، تصاویر دارای بار فرهنگی را بر روی کاشیهای دیواری ۱۲×۱۲ اینچی که در نصبهای قبلی استفاده شده بود ادامه میدهد. حکاکی شده توسط مردم محلی.”
هالسی اینها را به ،وان “رسانه ای برای بیان روایت ها، احترام به رهبران جامعه، جشن گرفتن رویدادها،” تصور می کند. [and] یادبودها را ، کنید. یک نمونه کامل از این سازه در سال 2019 در موزه همر در لس آنجلس به نمایش گذاشته شد.
این تاکید بر استفاده مجدد از زنگهای زنگ با حرکتی که در حال حاضر در معماری در سراسر جهان سرعت گرفته است – ناشی از نگر،ها در مورد تأثیر کربن تجسم یافته ساختوساز – که از انطباق و نوسازی ساختمانهای موجود نسبت به ساخت مجدد حمایت میکند.