معماری ساراسوتا به بحران آب و هوا می پردازد

شکی نیست که تغییرات آب و هوایی در حال تشدید است. اگر در زمستان شاهد یخ زدگی عمیق و رکوردشکنی نباشیم، با امواج گرمای سوزان روبرو هستیم. یکی از جدی ترین پیامدهای این بحران زیست محیطی، افزایش تعداد طوفان های قدرتمندی است که شاهد آن هستیم.

در هیچ کجا این مشهودتر – حداقل اکنون – به اندازه مناطق کم ارتفاع ساحلی ج، فلوریدا نیست. سپتامبر گذشته، طوفان ایان در ساحل غربی این ایالت ویر، به بار آورد و خسارت عظیم 50 میلیارد دلاری به دنبال خود برجای گذاشت. اگرچه پیش بینی می شد که بدترین ضربه را تحمل کند، شهر متوسط ​​ساراسوتا به طور معجزه آسایی در امان ماند.

این کلان‌شهر کوچک که بین خلیج تامپا و منطقه متروی فورت مایرز-ناپل قرار دارد، به‌،وان یک مرکز فرهنگی برای منطقه عمل می‌کند. این شهر که در اوایل قرن بیستم به دلیل ارتباطش با صنعت سیرک مشهور شد، در حال حاضر دارای تعدادی مکان‌های نمایش و موزه است که ا،راً، اما نه منحصراً، جمعیت بازنشسته‌ای را که از غرب میانه سرچشمه می‌گیرند، ارائه می‌کنند.

با این حال، شهر ساحلی بیشتر به دلیل اینکه به ،وان مرکز مدرسه معماری ساراسوتا شناخته می شود، شناخته می شود. تمرین‌کنندگان مشهوری مانند رالف توئیچل، جک وست، ویکتور لوندی و شاید معروف‌ترین آنها پل رو،ف نسخه‌های خود را از مدرنیسم در داخل شهر و جزایر حائل دورافتاده‌اش از دهه 1940 تا 1960 اجرا ،د. از طریق روش‌شناسی‌های مختلف – و گاهی متضاد –، این پزشکان مستقر و نوپا ساختمان‌هایی ایجاد ،د که اصول سبک بین‌المللی را به آب و هوای نیمه گرمسیری ترجمه می‌کرد. کلید این ،وجی، فلسفه کارکردگرایی صنعتی بود که توسط باهاوس ارائه شد، اما همچنین ایدئولوژی مکان محوری که در گونه شناسی اوسونی فرانک لوید رایت نشان داده شد.

خانه‌ها، مدارس، و حتی کلوپ‌های ساحلی با برآمدگی‌های یکپارچه برای سایه‌اندازی بهتر، طرح‌بندی‌های باز برای استفاده انعطاف‌پذیرتر و پیلوت‌ها برای محافظت در برابر سیل احتمالی ساخته شده‌اند. مسلماً، مهم‌ترین ویژگی حدود 50 سازه ساخته شده در این دوره، مفهوم ورود فضای باز بود. این استراتژی فراگیر تضمین می‌کرد که ساختمان‌ها نه تنها می‌توانند تهویه کافی را تسهیل کنند – در زم، قبل از اینکه تهویه مطبوع به طور گسترده در دسترس باشد – بلکه نفوذپذیر و به ،ه خود در برابر نیروهای غیرقابل پیش بینی طبیعت انعطاف پذیر باقی می مانند.

به لطف تلاش‌های حفاظتی که تا حدی توسط سازمان غیرانتفاعی اخیراً تأسیس شده است معماری ساراسوتاسایت‌های نمادین مانند مهمانخانه پیشگامانه هیلی رو،ف (خانه پیله) امروزه دست نخورده باقی مانده‌اند. این خانه ییلاقی که در سال 1948 ساخته شد، برای اولین بار به دلیل ادغام نوآورانه‌اش از یک سقف مع، و همچنین اتصال بدون درز آن به کانال خلیج جزیره که به آن متصل است، شهرت یافت. دیگر املاک نمونه ای که او طراحی کرده و از آن زمان بازسازی شده اند عبارتند از نمونه خانه با کیفیت Revere و یک افزودنی تاریخی به دبیرستان مرکزی ساراسوتا. فیلیپ هانسون هیس سوم، توسعه‌دهنده املاک و مستغلات، با تأسیس توسعه Lido S،res، یک شن‌بار احیا شده که به نوعی بوم نقاشی برای بسیاری از ایده‌های انقلابی معماران فوق‌الذکر تبدیل شد، در حمایت از این جنبش نقش اساسی داشت. برخی از طرح‌های آزمایشی آن‌ها هنوز در این جامعه جزیره‌ای تنگ بافته است، البته در کنار McMansions به سبک توسک، برجسته.

این سازمان که در مرکز شهر ساراسوتا مدرسه مک‌کالوچ پاویلیون قرار دارد، میزبان نمایشگاه‌ها، کنفرانس‌ها و آ، هفته سالانه SarasotaMOD است. این جشنواره که توسط تورهای خانه، واگن برقی و کایاک بلیت‌دار برگزار می‌شود، با یک کنفرانس فکر محور که همیشه به این میراث غنی محلی بازمی‌گردد، به پایان می‌رسد. آ،ین نسخه – که از 10 تا 13 نوامبر 2022 برگزار شد – بر موضوع مدرنیسم استوایی و رابطه بین آب و هوا و طراحی متمرکز بود. این موضوع نه تنها با توجه به رویدادهای اخیر، بلکه با اعلام موریس هیلتون III، معمار تاریخی سابق برای تغییرات آب و هوا در خدمات پارک ملی، به ،وان رئیس جدید معماری ساراسوتا، مرتبط بود.

او گفت: “ماموریت هدفمند دوشاخه اما مرتبط سازمان با شخصیت من و نیروی محرکه شغلی بیش از 25 ساله من طنین انداز می شود: حفظ گذشته و میراث فرهنگی برای اطلاع رس، به حال و آینده.” AN. اگرچه هایلتون یک بومی کنتاکی مانند رو،ف است، اما این قرار جدید را به ،وان نوعی بازگشت به خانه در نظر گرفته است. ۴۰ سال پیش در سفری به همراه والدینش به ساراسوتا بود که عاشق معماری و اهمیت تاریخی آن شد.

پس از تحصیل در دانشگاه کلمبیا، او مدیر ابتکارات استراتژیک برای این دانشگاه شد صندوق جه، بناهای تاریخی، یک سازمان غیر،تی که وظیفه دارد مکان های میراث فرهنگی در معرض خطر در سراسر جهان را نجات دهد. او به ایجاد پروژه مدرنیسم در خطر کمک کرد که به چالش های خاص حفظ معماری مدرنیستی اختصاص داشت. او همچنین در نیواورلئان و سواحل خلیج می سی سی پی برای بازیابی ساختمان های تاریخی و جوامع آسیب دیده از طوفان کاترینا رهبری ابتکار بازسازی حس مکان را بر عهده داشت. من از نزدیک تجربه کردم که خانه‌های تفنگ ساچمه‌ای منطقه، کلبه‌های کریول یا آمریکایی، و دیگر سازه‌های ساحلی که طرح‌ها و مواد اولیه خود را حفظ کرده‌اند، مقاوم‌ترین و راحت‌تر بازیابی می‌شوند.»

Hylton به زودی به طراحی سازگار با آب و هوا و همچنین حفظ علاقه پیدا کرد. او می افزاید: «من متوجه شدم که جنبش های منطقه ای مدرنیسم مانند مدرسه معماری ساراسوتا، حداقل تا حدی، از طرح های بومی ج، الهام گرفته شده است. برای مثال، خانه چتری پل رو،ف (1953) در سواحل لیدو، نسخه‌ای مدرن از اقامتگاه سگ‌دوزی است که دارای یک نسیم مرکزی برای ترویج تهویه متقابل است.

پس از آوردن این دیدگاه پویا به نقش‌ها در خدمات پارک ملی و دانشگاه فلوریدا در سال‌های اخیر، به‌عهده گرفتن موقعیت جدید خود در معماری ساراسوتا به هیلتون اجازه داد تا دایره کاملی پیدا کند: «مأموریت ما حفظ میراث مدرسه ساراسوتا در عین حال است. حفظ آن تداوم طراحی نوآورانه و ارائه انجمنی که معماری آینده‌نگر را در مقیاس منطقه‌ای، ملی و حتی جه، تشویق می‌کند.»

مکمل الف نمایشگاه جامع در معرض دید تا 25 فوریه، هایلتون سال 2022 را برنامه ریزی کرد ساراسوتا MOD Weekend Tropical Modernism: Climate and Design سمپوزیوم با در نظر گرفتن این دیدگاه با نگاهی به اینکه چگونه شرایط محیطی مش، در سراسر ج، جه، بر تصمیمات طراحی زیبایی شناختی و عملکردی تأثیر گذاشته است، سخنران، مانند دکتر Vandana Baweja مفاهیمی را که سازه های استعماری در این زمینه داشته اند را بررسی ،د. در حالی که دکتر سونیا چائو به همبستگی های تاریخی بین فلوریدا ج،ی و کوبا در رسیدگی به چالش های آب و هوایی نگاه می کرد، دکتر د،ل باربر تاریخچه تهویه مطبوع را در تعریف انتظار ما از راحتی و چگونگی راه حل های خنک کننده برای فضای داخلی ما که کربن کمتری منتشر می کنند را بررسی کرد. برگرفته از ساختمان های ساخته شده در فلوریدا، غرب آفریقا و برزیل.

یکی از نکات مهم کنفرانس این بود که این شیوه ها می توانند فراتر از مناطق استوایی و نیمه گرمسیری معرفی شوند. از آنجایی که مناطق آب و هوایی در نهایت به سمت شمال و ج، گسترش می یابند، نیاز فزاینده ای به راه حل های خنک کننده جدید وجود خواهد داشت. به طور کلی، نه تنها اتفاق نظر وجود داشت که استراتژی‌های تکتونیکی مانند برآمدگی، حجم بالا، و پنجره‌های باریک می‌توانند به کاهش گرمای شدید کمک کنند، بلکه همچنین استفاده از دانش بومی و بومی می‌تواند نقش مهمی ایفا کند.

در آ،ین جلسه پرسش و پاسخ مخاطبان، باربر پیشنهاد دیگری را ارائه کرد. از نظر او، با بدتر شدن تغییرات اقلیمی و مهاجرتی که بدون شک باعث ایجاد آن می‌شود، معماری ممکن است کمتر به ایجاد ساختارهای جدید توجه کند و بیشتر بر استفاده مجدد تطبیقی ​​رادیکال از طریق کارهایی مانند تبدیل سازه‌های موجود به سازه‌هایی که می‌توانند به سرعت افراد آواره را در خود جای دهند، متمرکز شود. هیلتون موافقت کرد: «سبزترین ساختمان‌ها همان‌هایی هستند که از قبل ایستاده‌اند.»

آدریان مادلنر نویسنده و متصدی نیویورکی است.