مواجهه با فرم کربن به عصر سوخت های فسیلی پاسخ می دهد

مواجهه با فرم کربن
سرپرستی الیسا ایتوربه، استنلی چو و آلیکان تایلان
مدرسه معماری ایروین اس چ،ن
اتحادیه کوپر
7 E 7th Street
نیویورک
تا 16 آوریل

در بدو ورود به مواجهه با فرم کربنیک متن دیوار اولیه اعلام می‌کند: «نظم فضایی جدیدی در عصر سوخت‌های فسیلی ساخته شد: گونه‌شناسی ساختمان‌های جدید و کهن‌ال،ای شهری… این نمایشگاه برای اولین بار واژگ، کارآمد از فرم کربن را ارائه می‌دهد.»

وقتی چیزی را تعریف می کنید، مشخص بودن مفید است. این نمایش برع، عمل می‌کند و مجموعه‌ای از مطالعات موردی رسمی را با استفاده از ویدئو، مدل‌ها، چاپ‌ها، کتاب‌ها و نقاشی‌ها انجام می‌دهد که در دو قرن گذشته در سراسر جهان پرش کرده‌اند. خوشبختانه، این موارد بخشی از پروژه ای هستند که دارای ویژگی های متراکم هستند ورود به سیستم 47 مجموعه سخنر، چند سال پیش (با موضوع غلبه بر فرم کربن، 2019 موضوع توسط Elisa Iturbe ویرایش شده بود)، سخنرانان مهمان در سمینار در حال انجام Iturbe، مجموعه Architectures of Transition که توسط Iturbe سازماندهی شده بود، و Order!: The Spatial Ideologies Of Carbon Modernity سمپوزیوم که نقطه گذاری شد. مواجهه با فرم کربندر 1 آوریل اجرا می شود.

در مجموع، هدف این مجموعه تعریف فرم کربن به ،وان پیکربندی‌های معماری و شهری است که تمام بخش‌های زندگی ما را در شبکه‌های فضایی پر انرژی «در هم می‌پیچد». روایت‌های گفت،ا تأثیر ماندگار این اشکال را نشان می‌دهد، مانند هیاهوی چرخه‌ای بیمارستان‌ها و دفاتر مرکزی شرکت‌ها در ،مت 4: ساختمان از ورود به سیستم سری 47.

با این حال، در داخل گا،ی، گستره فرآیندهای جه، به صورت اجمالی به چشم می‌خورد که به سرعت بین نقاط زمان و مکان پرش می‌کند و سؤالاتی در مورد چگونگی تکیه هر مورد به مواد مبتنی بر کربن پشت سر می‌گذارد. کار به خوبی انجام شده روی نما در تلاش است تا وظیفه ای را که در دست دارد را تعریف کند – ی،ی یافتن راهی برای رسیدگی به همدستی معماری با رژیم هایی که بحران آب و هوا را ایجاد کرده اند.

پس از خوشامدگویی ویدیوها به بینندگان در راهرو، مجموعه ای از مدل های دیواری و سفید رنگ، نمایش را باز می کنند. شهر درخشان لوکوربوزیه در کنار کولهاس و شهر وریسندرپ به‌،وان یک گلوب اسیر با ،وان فرعی منهتنیسم قرار دارد. از طریق جعبه‌های آینه‌ای مانند سوپراستودیو و یک جزوه متراکم، متوجه می‌شویم که آنها نمونه‌ای برای گسترش کربن شهری شده‌اند. در سراسر راه، مدل‌های کوچکی از فضاهای داخلی خانگی روی پروژکتورهای اسلاید می‌چرخند، که در میان تصاویری که فرآیندهای انرژی تجسم یافته ذاتی اشیاء مدل، مانند لامپ، صندلی یا ماشین لباسشویی را نشان می‌دهند، چرخش می‌کنند. در نزدیکی، سه پروژکتور دیجیتال هم صحنه های خانگی و هم صحنه های عمومی را با حداقل زمینه ای که «طی 15 سال گذشته» گرفته شده اند، نشان می دهند. یک باند فرودگاه در کنار شخصی نشان داده شده است که صندلی‌هایی را در اتاق کنفرانس هتل چیده است. با کمی دیگر تماشا، یک پمپ بنزین گوشه ای در کنار پله برقی ظاهر می شود.

انتزاع می تواند یک تاکتیک خطرناک در هنگام تعریف چیزی باشد. در وسط اتاق دیگر، پایه های چوبی با پانل های تخته سه لا عمودی در سطح چشم، از نمودارهای بلوک رنگ پشتیب، می کنند. در هر مجموعه، هشت تا ده چاپ بلوک، شگفتی‌های معماری را به قطعاتی مینیمال تبدیل کرده‌اند، که هر گروه نشان‌دهنده فانتزی متفاوتی است که در عصر کربن شعله‌ور شده است، از انبساط و گردش بی‌نهایت تا سرپیچی از گرانش. متنی که از چاپ‌های زرد در برابر گرانش حمایت می‌کند، به نقل از فیلسوف کیهان‌شناس روسی، نیکولای فدوروف – که می‌گوید زمین نه با “گرانش، بلکه با عقل” حرکت می‌کند – به ،وان استعاره‌ای از رویاهای تکنولوژیکی که در دوران کربن (هنوز در حال انجام) رویاپردازی شده‌اند، نقل می‌کند. در یک طرح کلی از موزه هنر آکرون توسط Coop Himmelb(l)au، دو جعبه زرد روشن تر مانند بال روی اشکال زرد تیره زیر کشیده می شوند. من می گویم انتزاع می تواند خطرناک باشد نه اینکه تصاویر حداقلی را تحقیر کند، بلکه به این دلیل که انواع فرم کربن از نظر موضوعی بسیار مبهم شده است. حرکت از فیگورهای آبی مایل-های ایلینوی اثر فرانک لوید رایت به مرکز حیدر علی اف معمار زاها حدید در بخش Primacy Object، به این فکر کردم که چگونه این آثار به کربن‌سازی محیط ساخته شده کمک می‌کنند.

مهم‌ترین بخش نمایشگاه، مجموعه‌ای از کتاب‌های آویزان و مدل‌های همراه از سمینار Iturbe To Unmake و Re-Earth: Design for Transition بود که پروژه‌های گروهی درباره طراحی مناظر سازنده برای مکان‌های اطراف نیویورک را گردآوری می‌کرد. این تنها جایی بود که نمودارهای جریان را دیدم، تجسم هایی که زم، ایجاد شد که دانش آموزان مناطقی از تولید را طراحی ،د که کمتر به سوخت های فسیلی وابسته بودند. در نزدیکی، میز و صندلی مک، برای مرور کتابشناسی است که ID قفسه ای طول، از جلدهای آبی است، با ،اوینی مانند باستان شناسی صنعتی، مخازن گاز، غلات بالا می رودتورها، و دفتر حسن نیت، غواصی آرشیوی خود را به بازدیدکننده ارائه می دهد. دیوارهای مجاور مجموعه ای از نقشه های بزرگ را میزب، می کند، با شکل زمین نواحی شهر در برابر شبکه های خطوط بزرگراه. من در یافتن بر،ب های دیواری برای اینها یا رمزگشایی تجزیه و تحلیل آنها مشکل داشتم.

مواد فیزیکی است،اج شده، تصفیه شده، سوزانده شده و منتشر شده که منجر به بحران آب و هوا – و سیاست و خشونت مرتبط با آن شده است – به سختی در نمایشگاه یافت می شود. به نظر می‌رسد که این تلاش در ابری مبهم و غیرسیاسی شناور است، که دیگر تلاش‌های فوق‌الذکر اینگونه نیست.

به دنبال شماره ویرایش شده مهمان Iturbe از ورود به سیستم، هر شرکتی مجری یک مجموعه رویداد با همان متصدیان نمایش فعلی بود: ایتوربه، استادیار اتحادیه کوپر و عضو توسعه بیرونییک عمل معماری؛ استنلی چو، همچنین از توسعه خارجی; و Alican Taylan، Ph.D. دانشجوی رشته تاریخ معماری در دانشگاه کرنل. این مجموعه پنج ،متی (که در ابتدای نمایشگاه مشاهده شد) محققان را گرد هم آورد تا در مورد موضوعاتی از زندگی در حومه شهر گرفته تا ارتباط بین انرژی و شکل شهری در تگزاس و ویتنام بحث کنند. متصدیان به وضوح علاقه مند به نامرئی بودن سیستم هایی هستند که خارج از فرم قرار دارند، اما این نمایش همچنین دشواری ضبط رسانه های پیچیده و موقت انرژی با ابزارهای معماری را نشان می دهد. در کنار سایر بخش‌های این پروژه در حال انجام، کار فضای متراکمی را شکل می‌دهد که آغاز تعریف فرم کربن است.

هنوز، مواجهه با فرم کربنایده بزرگ بررسی می کند: بحران آب و هوا باید در خط مقدم آموزش معماری امروز باشد.

پاییز گذشته، مک کنزی وارک، استاد مطالعات رسانه ای و فرهنگی در مدرسه جدید، سخنر، را ارائه کرد “از معماری تا کاینوتکچر” برای سمینار و سری Iturbe. وارک کاملاً تعریف شده است کاینوتکچر به‌،وان تمرینی برای آماده‌سازی برای ناشناخته‌ها، پیشنهاد می‌کند که اگر معماری بر فرض جاودانگی ساخته شود، کاینوتکچر یک رشته موقتی است. با روحیه موقتی، شاید یک نسخه آینده از مواجهه با فرم کربن شبکه قدرتمند روایت ها و گفت،ا را جمع آوری می کند. از آنجایی که همه ما به این ابر شیء حرارتی – که مربوط به گرمایش جه، است – خیره شده ایم، مواجهه با فرم کربن باید کاری باشد که با هم انجام دهیم.

Angie Door یک نویسنده و طراح است که در بروکلین زندگی می کند.