نورنگی اثر پاتر و ویلسون

حرکت به شهری از یک جامعه کشاورز دورافتاده، مشتریان پاتر و ویلسون را بر آن داشت تا ساختار جدیدی را به زمینی به وسعت نیم جریب در لبه ج،ی آرمیدیل بیافزایند که مکمل خانه مزرعه ای است که از پایان قرن نوزدهم این ملک را اشغال کرده بود. حومه از شمال غربی به داخل می رود، اما نورنگی – همانطور که خانه برای اولین بار نامگذاری شد، و همانطور که کل پروژه در حال حاضر شناخته شده است – چشم انداز خود را بر روی یک چشم انداز باز دارد که در لبه های آن توسط شاخ و برگ های به خوبی تثبیت شده محافظت می شود.

این کمیسیون دو جنبه داشت: بازسازی و بهبود خانه اصلی، و ساختن یک منطقه نشیمن جدید و سوئیت اصلی – در واقع، خانه دوم. بال اضافه شده به ،وان مجموعه ای از فضاهای به هم پیوسته در زیر یک صفحه سقف کار می کند. یک آشپزخانه اوپن و اتاق نشیمن توسط یک انباری مجزا سرو می شود. یک اتاق خواب بزرگ نمای شمالی این بخش عمومی خانه را به اشتراک می گذارد و منظره ای واضح به سمت غرب را نیز به تصویر می کشد. کمد دیواری سطوح اتاق خواب را شفاف نگه می دارد و آن را به یک گسترش آسان برای فضای نشیمن تبدیل می کند. دیوارهای سیاه چشم را به اطراف لبه خانه اصلی هدایت می کند، جایی که ساختمان جدید در اطراف لبه آن، زیر لبه بام می پیچد، و به جای اضافات قدیمی، خشکشویی و اتاق های خدمات را فراهم می کند.

<،on cl،="view-btn hidden">

نمایش گا،ی

مشهود در این نمای کنار هم از دو جلد، دودکش افزودنی به دودکش های خانه مزرعه (سمت چپ) پاسخ می دهد.

تصویر: بن گاتری

خانه مزرعه قدیمی‌تر که در کنار ساختمان جدید بازسازی شده است، سطوح و یراق آلات را نوسازی کرده است و یک اتاق نشیمن عقب (یک اتاق راحت) به ،وان لحظه ای عمل می کند که در آن خانه جدید به خانه قدیمی باز می گردد. ،صر خانه اصلی که بیشتر با ،د هماهنگ است، ایوان است: وسیع، رو به شمال و غرب، سکویی برای تماشا (مانند اتاق نشیمن جدید، اگرچه به جای بازسازی، به طور حساس و هوشمندانه بازسازی شده است).

زبان مادی خانه قدیمی به نمای آجری بال جدید کشیده شده است. آجرهای Armidale به ساختمان جدید منتقل می‌شوند، رنگ‌های آبی متمایز آن‌ها به رنگ‌های قرمز، قهوه‌ای و خا،تری اصلی می‌پیوندند. بازالتی که از جایی که آجر ، می‌کند، بر نمای بیرونی امتداد غالب است و ارتباط خصوصی را با مناظر والچا، که از آن انتخاب شده‌اند، فرا می‌خواند. یک دودکش جدید به دو دودکش ساختار اصلی پاسخ می دهد.

<،on cl،="view-btn hidden">

نمایش گا،ی

لبه متخلخل غرفه جدید یک سکوی دید است که از ایوان سایه دار اصلی خانه الهام گرفته شده است.

تصویر: بن گاتری

در سرتاسر ا،تنشن، پالتی از چوب بلوط و گل سرخ، سطوح بتنی تمیز و رنگ‌های خنثی در برابر منظره و محوطه‌سازی ظاهر می‌شود. خطوط تمیز مدرنیستی بال جدید به طرز شگفت انگیزی توسط سلیقه التقاطی خود مشتریان پیچیده شده است. یک جزیره آشپزخانه بتنی صیقلی در شب توسط چراغ‌های صنعتی قرمز روشن، متعلق به دوران شوروی، روشن می‌شود. سطوح خاموش در امتداد راهروی طول، که دو خانه را به هم متصل می کند با مجموعه ای غنی از نقاشی ها جان می گیرد.

در یک انتهای این راهرو – ورودی داخلی خانه قدیمی – است که لحظه تعیین کننده پروژه اتفاق می افتد: خطوط سقف قدیمی و جدید در اطراف دودکش دنج بازسازی شده با یک نورگیر باریک که بالا و پایین رفتن سقف را ردیابی می کند. دو طرف دودکش در حالی که این یک حرکت متواضعانه است، به شدت انتقال را از برنامه افزودنی جدا می کند.

این یک کار یکپارچه از طراحی معماری نیست. پاتر و ویلسون توسط معمار منظر دانگار بارین اسمیت آورده شد، و این سایت چیزی شبیه به مقاله در مکمل آنهاست. کاشت دقیق در برابر سطوح معماری نقش می بندد تا مجموعه ای از لحظات خصوصی را تعریف کند – در نیمکت آشپزخانه، در حمام – که در مقیاسی کاملاً متفاوت با تجربه مش، منظره ای که توسط نمای گسترده رو به شمال مجاز است، کار می کند. بسته یا باز که شرایط ایجاب می کند.

<،on cl،="view-btn hidden">

نمایش گا،ی

تجارب منظره از مقیاس بزرگ تا صمیمی متفاوت است.

تصویر: بن گاتری

از اتاق خواب و فضای نشیمن کار جدید و از ایوان بازسازی شده س،ت اصلی، چشم انداز سخاوتمندانه شمال و غرب را می توان دید. ارتفاع نورنگی، حومه آرمیدیل را در فاصله‌ای نزدیک قرار می‌دهد، و حتی فرودگاه مجاور کمتر به یک مزاحمت تبدیل می‌شود تا کنجکاوی. ورودی از جاده منظره ی تاریخی تری از امتداد را به نمایش می گذارد تا جایی که فرد از محدوده خصوصی ملک لذت می برد و خانه اصلی و کار جدید را در کنار هم نشان می دهد. از پایین شیب، به عقب (ج،) به سمت خانه نگاه می‌کنید، خانه‌ای قرن نوزدهمی غالب است، با الحاقیه پاتر و ویلسون که غرفه‌ای ساده به سمت غرب می‌رود. با این حال، از جاده، خانه تقریباً به طور کامل مبهم است، به جز اشاره ای از استقامت آن که توسط علائم قرمز نشان می دهد که خط سقف اصلی را نشان می دهد.

منشأ کلمه «نورنگی» نامشخص است، اما عادت به م،ای «پناهگاه روی تپه» است. خانه مزرعه از دهه 1890 سرپناهی فراهم کرده است و کار جدید پاتر و ویلسون این نقش را همراه با این نام در بر می گیرد.