کتاب خروجی کارلو مولینو خلاق چند خطی را جشن می‌گیرد

کارلو مولینو: معمار و داستان‌نویس
ناپلئون فراری و میکل آنژ ساباتینو | کتاب پارک | 99 دلار

اگر می خواهید امروز موفق باشید، داشتن چندین ،وجی برای خلاقیت بسیار رایج است – تقریباً ضروری است. «خلاق چند خطی» یک اصطلاح برای توصیف چنین فردی است. پیش از این، چنین شخصی ممکن است به ،وان “تهدید سه گانه” شناخته شود، اصطلاحی که در هالیوود در دهه 1970 برای توصیف هنرمند، که می توانند بازیگری، آواز خواندن و رقصیدن هستند، رایج شد. در طول دهه‌های اول قرن بیستم، افراد مشابه به ،وان «التقاطی» طبقه‌بندی می‌شدند، اصطلاحی که توسط هنرمندان و خلاقان برای توصیف ،، استفاده می‌شد که آثارشان از سبک‌های هنری مختلفی تشکیل شده بود و در آن زمان، از جنبش‌های سورئالیسم الهام می‌گرفتند. ا،پرسیونیسم و ​​آینده نگری

معمار ایتالیایی کارلو مولینو (1905-1973) به طور غیرقابل عذرخواهی خلاقی چند خطی بود. مولینو که خود را «التقاطی مدرن» معرفی می‌کند، امروزه بیشتر به خاطر طراحی‌های مبلمان و عکاسی‌اش که می‌تو،د در موزه‌ها و خانه‌های حراج در سرتاسر جهان پیدا کنید، شناخته می‌شود. (مجموعه پولارویدهای اروتیک او پس از مرگش کشف شد و در دنیای مد تأثیرگذار شد.) اما او همچنین به ،وان طراح داخلی، مربی، نویسنده و معمار کار می کرد.

کتاب جدید کارلو مولینو: معمار و داستان‌نویس کار معماری مولینو را جشن می گیرد و در عین حال مستند می کند که چگونه مولینو از هنر داستان سرایی خود برای ارائه دیدگاه های مختلف خود در مورد معماری استفاده می کند. هر دو نویسنده – معمار و مورخ میکل آنژ ساباتینو و نویسنده و ناپلئونه فراری، بنیانگذار موزه کازا مولینو در تورین – دانش تاریخی گسترده‌ای نه تنها از مولینو و آثارش، بلکه از بافت وسیع‌تری از معماری و طراحی که مولینو در آن کار می‌کرد، دارند.

کتاب فراری و ساباتینو در سه بخش تنظیم شده است: «قاب‌بندی کارلو مولینو»، «داستان‌های معماری 73–1933» و «کارها و پروژه‌های کامل». کتاب آنها اولین کتاب درباره مولینو است که بر کارهای معماری او تمرکز دارد. با استفاده کامل از آرشیو او، نگاهی گسترده به فرآیند خلاقیت او و مفهوم سازی و تکمیل ساختمان ها و فضاهای داخلی ارائه می دهد.

«قاب‌بندی کارلو مولینو» خط اصلی زندگی سوژه را مشخص می‌کند. مولینو که در تورین متولد و بزرگ شد، در خانه ای پر از هنر و کتاب بزرگ شد. او از دوران کودکی تشویق شد تا علایق خود را کشف کند. پس از کالج، او در ،ب و کار پدرش Eugenio به ،وان مهندس سازه سمتی گرفت. در آنجا مولینو شروع به درک ساخت و ساز و ساختار کرد که در تمرین خلاقانه خودش مفید بود. این طرح بیوگرافیک به خوانندگان دید کاملی از اینکه مولینو چه ،ی بود، چه چیزی او را هدایت کرد و با چه ابزاری کار خود را ساخته است به خوانندگان می‌دهد.

مولینو یک مقاله‌نویس و مربی فعال بود، بنابراین کتاب متون او را که در مجلاتی مانند استایل، Domus، و معماری، بین دیگران. من از این تمرکز سرمقاله قدرد، کردم، زیرا اخیراً در حال مطالعه چگونگی تأثیر ادبیات داست، بر معماران بوده ام. مثلا: اختراع مورل، رم، از آ،فو بیوی کاسارس شکل داد که چگونه نیک، گیس،، مدیر خلاق آن زمان Balenciaga و هنرمند Dominique Gonza،-Foerster، نمایشگاه Balenciaga را مفهوم‌سازی ،د، یا اینکه چگونه Italo Calvino’s Italo Calvino شهرهای نامرئی بر پایان نامه ارشد توشیکو موری در سال 1976 در اتحادیه کوپر تأثیر گذاشت، “محل معاملات”، که به اولین نمایشگاه Comme des Garcons در ایالات متحده تبدیل شد. در دنیای معماری، نوشتن می‌تواند کار شما را گسترش دهد: این یک ،وجی است که در آن می‌تو،د ایده‌ها و ایده‌آل‌های خود را به جه، که قصد تغییر آن را دارید ارائه دهید.

مولینو مدام در حال نوشتن بود. نویسندگان نوشتند که “او زبان را به ،وان ابزاری بصری و فضایی برای کشف ابعاد روایی معماری درک کرد.” در سال 1933، او یک م،فست معماری چهار ،متی را منتشر کرد که در مجله معماری و طراحی ایتالیا منتشر شد. کازابلا; از ژوئیه تا نوامبر اجرا شد. این متن با ،وان «ویتا دی اوبرون» («زندگی اوبرون»)، شکل داست، تخیلی درباره یک معمار در تورین را به خود گرفت. خود کالوینو پس از جنگ در سال 1945 به آنجا نقل مکان کرد. این شهر به طور قابل توجهی در داستان های اولیه مانند داستان های قبلی حضور داشت مارکووالدو، در سال 1963 منتشر شد اما تا دو دهه دیگر به ،یسی ترجمه نشد.

«داستان های معماری 1933-1973»، بخش دوم این کتاب، دوره اصلی آن است. برای چشم‌های ناآشنا، نویسندگان پروژه‌هایی را پیشنهاد می‌کنند که نقش بزرگی در «توسعه» داشتند [Mollino’s] زبان معماری چند وجهی.» این موارد شامل موارد مهمی مانند Teatro Regio و اتاق بازرگ، تورینو در کنار آثار کوچکی مانند باشگاه ، سواری تورینو و ایستگاه تله کابین در کوه های آلپ است. با شروع «زندگی اوبرون»، آثار با طرح‌ها و ع،‌های دقیق ارائه‌شده توسط آرشیو کارلو مولینو به تصویر کشیده می‌شوند. یادداشت ها و توضیحات، دانش خواننده را از هر پروژه عمیق تر می کند. عکاس پینو موسی مأمور شد تا از ساختمان‌های بازمانده مولینو عکاسی کند، بنابراین این ع،‌های معاصر حسی هیجان‌انگیز و به‌روز به کتاب می‌دهند. ترجمه نامه‌های دست‌نویس Mollino که برای مشتریان و ناشران نوشته شده است نیز گنجانده شده است. او استدلال خود را در این مبادلات توضیح داد.

این مکاتبات حتی به خودی خود ارزشمند بود. به ،وان مثال: نامه‌ای که مولینو به معمار و ویراستار جیو پونتی برای توضیح پروژه‌اش «House on the Heights» نوشت، از نظر پونتی، چنین «انرژی زندگی‌نامه‌ای داشت که اگر به گونه‌ای متفاوت با آن برخورد می‌شد، قطعاً ناپدید می‌شد». پونتی نامه را درست همانطور که مولینو در شماره آوریل 1944 نوشت، منتشر کرد استایل.

بخش سوم کتاب «کارها و پروژه‌های کامل» عمدتاً آرشیوی است. این فهرست کاملی از آثار معماری مولینو و پروژه های داخلی، هم موجود و هم ساخته نشده را ارائه می دهد. هر پروژه با یک طرح دقیق توسط Mollino همراه است. گای نوردنسون و سرجیو پیس نیز مقالاتی را ارائه ،د که در مورد پیوندهای ظریف آثار مختلف مولینو و تأثیر قوی و طول، مدت او بر کارکنان و دانشجویان دانشگاه پلی تکنیک تورین صحبت ،د. در پایان، نویسندگان فهرست کاملی از نوشته‌های مولینو را جمع‌آوری ،د، که راهنمایی می‌کند برای درک بیشتر این معمار عجیب و غریب به کجا نگاه کنیم.

کارلو مولینو: معمار و داستان‌نویس، که به زیبایی توسط استودیوی طراحی گرافیک زوریخ Elektrosmog طراحی شده است، هم ساختار خوبی دارد و هم اندازه بزرگی دارد. این یک نمای کلی بسیار مورد نیاز از زندگی و آثار مولینو را ارائه می دهد. من این کتاب را دوست داشتم. من آن را به هر ،ی که علاقه مند به Mollino یا به طور کلی تر، علاقه مند است، توصیه می کنم، هر ،ی که می خواهد اطلاعات بیشتری در مورد چگونگی پیمایش چند خطی موفق در جهان ،ب کند.

جاش ایتیولا طراح و نویسنده ،ن شهر نیویورک است.