Studio Gang موزه هنرهای زیبای آرکانزاس را در لیتل راک تکمیل می کند

استودیو گانگ مستقر در شیکاگو، تعمیرات اساسی موزه هنرهای زیبای آرکانزاس را در لیتل راک، آرکانزاس، با افزودن سقف بتنی تاشو، تکمیل کرده است.

استودیو تحت رهبری Jeanne Gang، هشت سازه قبلی را که از زمان افتتاح مجموعه موزه در سال 1937 با سایبان بتنی ساخته شده بودند، متحد کرد.

ساختار 133000 فوت مربعی (44333 متر مربع) بین ساختمان‌های موجود بافته می‌شود و فضای گا،ی و فضای برنامه‌نویسی را گسترش می‌دهد و بقیه سازه را به هم متصل می‌کند.

با یک ورودی در هر انتها، سقف بتنی با عبور از مجموعه باریک و گسترش می یابد و منجر می شود استودیو برای توصیف ساختار به ،وان “ساقه مانند” زیرا بین ساختارهای موجود و “شکوفه” تنگ می شود.[s] بیرون” در محیط.

گنگ گفت که این سازه نه تنها برای اتصال تمام سازه های موجود طراحی شده است، بلکه موزه را به پارک اطراف و جامعه باز می کند.

او گفت: «موزه هنرهای زیبای آرکانزاس از زمان تأسیس خود یک مرکز محبوب جامعه بوده است، اما با گذشت زمان افزوده‌های اصلی آن منجر به ایجاد ساختم، شد که از محله و پارک جدا شده بود.

ما این طرح را فرصتی برای اتصال مجدد ساختمان با محیط اطرافش و تجسم مجدد ساختارهای موجود به گونه‌ای دیدیم که از بازدیدکنندگان استقبال کند و از تمام فعالیت‌های پر جنب و جوش و خلاقانه‌ای که در داخل آن انجام می‌شود حمایت شود.»

سقف بتنی تاشو که از پانل‌های نازک ریخته‌گری شده در جای خود به صورت زاویه‌ای چیده شده است، به نظر می‌رسد که مانند “پلیس” است که به زیبایی گیاه مانندی می‌افزاید که هدف استودیو دستیابی به آن بود.

فراتر از یک تصمیم زیبایی شناختی، فرم سقف بتنی برای برجسته ، نور ورودی به سازه و هدایت آب باران در طول ماه های بار، بهار و پاییز آرکانزاس طراحی شده است.

یک طرف سازه بر روی پایه های بلند قرار داشت و با رسیدن به طرف مقابل که یک طبقه است و رستوران کنار پارک موزه را در خود جای داده است، سقف پایین می آید.

هر دو ورودی توسط سقف پوشانده شده است زیرا بالای ورودی های شیشه ای است.

با عبور از زیر بخش مرتفع، بازدیدکنندگان وارد فضای حیاط می شوند که سازه ای که موزه را به اتاق نشیمن فرهنگی متصل می کند از بالای آن عبور می کند.

ورودی اصلی که با سنگ پوشانده شده تا نماهای اصلی سازه سنگ آهک سال 1937 را منع، کند، از طریق حیاط قابل دسترسی است که مجسمه ای برنزی از هنرمند بریت،ایی هنری مور را نشان می دهد.

بازدیدکنندگان از ورودی هنر دکو به یک دهلیز سه قد می گذرند، جایی که یک “پلکان بزرگ” به گا،ی های طبقه دوم و به اتاق نشیمن فرهنگی منتهی می شود.

علاوه بر فضاهای دید گسترده، این سازه دارای یک سالن سخنر،، یک مدرسه و یک آزمایشگاه تحقیقاتی است.

فضای داخلی دارای سقف‌های چوبی و کف‌پوش بتنی صیقلی است و سقف مدرج اجازه می‌دهد تا پنجره‌های شیشه‌ای نور را به داخل ساختمان وارد کنند.

استودیو گنگ همچنین به رابطه نزدیکی که معماری چشم انداز، که توسط مستقر در نیویورک انجام شد، اشاره کرد SCAPE، در طرح کلی بازی شده است.

SCAPE بازسازی 11 هکتاری فضای اطراف را انجام داد که مناطق اجتماعی و دید بیشتری را به مجموعه اضافه کرد. از آب باران جمع آوری شده در کانال های پشت بام برای آبیاری فضای سبز استفاده می شود.

به گفته این استودیو، ادغام ساختارهای موجود همچنین نشان دهنده “تعهد مداوم” برای استفاده مجدد است که گنگ بیان کرده است.

این استودیو معماری گفت: «AMFA نشان‌دهنده آ،ین نمونه از تعهد مستمر Studio Gang به استفاده مجدد خلاقانه از ساختمان‌های موجود است.

برای کاهش تأثیر کربن تجسم یافته در معماری، این شرکت فعالانه به دنبال راه‌هایی برای تجسم مجدد ساختارهایی است که از قبل وجود داشته‌اند – از الحاقیه‌های حساس به محوطه‌های موزه‌های موجود تا اختراع مجدد ساختمان‌های صنعتی.

این اخلاق در یکی دیگر از ساختمان‌های آینده استودیو منع، شده است، مرکز گیلدر در نیویورک، که چندین ساختار از قبل موجود موزه تاریخ طبیعی در منهتن را ادغام می‌کند.

عکاسی توسط ایوان بان.

---

اعتبار پروژه:

معمار طراحی: سالن استودیو
معمار منظر: SCAPE
دانشیار معمار: معماران پولک استنلی ویلکا،
مهندس سازه: تورنتون توماستی
مهندس عمران: مهندسان مشاور مک کللند
مهندس MEP: dbHMS
طراح آ،تیک، تئاتر و AV: آروپ
برآورد کننده هزینه: مشاوره محل برگزاری
طراح نور: نور هنر نور
مدیر پروژه: صعود
پیمانکار عمومی: نابه،، فلفل، دوین