در داخل، ک، های درس دارای مبلمان توسط طراح ایسلندی است بیورن استیناراز جمله میزهایی با رویههای قابل جابجایی و صندلیهای پشتی که میتوان آنها را در تشکهای قابل حمل باز کرد. مبلمان با استفاده از مواد رایج محلی مانند چوب و حصیرهای بافته شده ایجاد شد تا در صورت نیاز در آینده امکان تکرار آسان را فراهم کند.
این استودیو همچنین ساختمان را به گونهای طراحی کرد که تا حد امکان آب باران را جمعآوری کند، با استفاده از سیستمی با ظرفیت ذخیره بیش از 70000 لیتر جمعآوری شده در طول فصل بار، کوتاه اما شدید.
شکل ساختمان که دور گروهی از درختان انبه موجود است، به گونهای طراحی شده است که فضاهای اجتماعی بازار اولیانکولو را تقلید کند.

مدرسه Wayair که در اولیانکولو، یک محل س،ت پناهندگان سابق در غرب کشور واقع شده است، فضاهای آموزشی را برای کودکان دبست، و پیش دبست، فراهم می کند.

با تکیه بر معماری محلی، این ساختمان از آجرهای محلی ساخته شده است که از انواع مختلف خاک رس ایجاد شده است. آنها به گونه ای چیده شده اند که یک الگوی شیب مانند را تشکیل دهند که به طور متناوب بین رنگ قرمز تیره تر و روشن تر ایجاد می شود.
“ما سعی کردیم فضاهای متنوع، بازی و در دسترس را ایجاد کنیم – بسته، باز، مسقف، سایه دار، کوچک و بزرگ – به منظور تسهیل آموزش و همچنین فراهم ، فضاهای ملاقات مش، برای دانش آموزان و جامعه محلی.” بنیانگذار Iwo Borkowicz به Dezeen گفت.
برای جلوگیری از گرمای بیش از حد، استودیو از اقدامات کنترل دما، از جمله سقف شیبدار با شکاف برای تهویه و کف های بتنی ضخیم استفاده کرد که به خنک نگه داشتن ک، ها در طول روز کمک می کند.
حیاط ها که توسط دیوارهای بازیگوش احاطه شده اند، با اجازه دادن به کودکان برای بالا رفتن و ،یدن در اطراف آنها، بازی خلاقانه را تشویق می کنند.

ک،های درس و فضاهای اجتماعی در اطراف یک حیاط پر از درخت در این مدرسه چیده شدهاند که توسط استودیو Jeju تمرین لهست، برای جامعه پناهندگان در تانز،ا ایجاد شده است.
پیچیدن مدرسه به دور گروهی از درختان بزرگ انبه، حیاط مرکزی را ایجاد میکند که منع،کننده آن فضای عمومی است و امیدوارم برای گردهماییهای مش، نیز استفاده شود.»

در جاهای دیگر در تانز،ا، استودیوهای سوئدی Asante Architecture & Design و Lönnqvist & Vanamo Architects با کارگران محلی برای ایجاد یک یتیم خانه خودکفا در Kingori همکاری ،د.
امکانات مدرسه Wayair در چندین ساختمان متصل که یک حیاط مرکزی را احاطه کرده اند، با فضاهای خارجی برای معاشرت ایجاد شده در شکاف بین ساختمان ها مرتب شده اند.
پاسیوهایی که با برآمدگی سقف سایه می اندازند از هر ک، درس امتداد دارند و می توانند برای قرار دادن صندلی در فضای باز یا وسایل بازی استفاده شوند.
،اصر اضافی از جمله درهای چوبی دست ساز و صندلی های درخت ،ما توسط صنعتگران محلی ساخته شد.

در کنار ک،های درس، مجموعهای از فضاهای اجتماعی و یک تئاتر را شامل میشود که هدف آن فراهم ، فضاهای آموزشی و ملاقات برای جامعه گستردهتر نیز میباشد.

بورکوویچ گفت: ما دو تیم آجرسازی محلی را استخدام کردیم تا آجر را برای ما تولید کنند. “یکی در محل کار می کرد که در آن خاک رس قرمز تیره یافت شد و دیگری به دره ای نزدیک که در آن آجرهای رنگ روشن ساخته می شد فرستاده شد.”
بورکوویچ میگوید: «با نگاهی به گونهشناسی معماری اولیانکولو، چیزی که مورد توجه ما قرار گرفت بازار بود، یک زمین باز محصور در ردیفهایی از کلبهها، پوشیده از گروهی از درختان بزرگ که در آن صدها نفر از مردم منطقه هر شنبه برای تجارت گرد هم میآیند.
عکاسی توسط Iwo Borkowicz است.