فینالیست ها برای مسابقه ایده های مسکن در شیکاگو اعلام شدند

مسابقات طراحی یک تمرین خنده دار است: از معماران دعوت کنید تا نقاشی های متفکرانه و از نظر بصری جالبی را بدون پرداخت هزینه ایجاد کنند، هیئت داوران را تشکیل دهید تا تصمیم بگیرند که کدام یک بهترین هستند، و سپس یک بی،ه مطبوعاتی برای اعلام برندگان بنویسید. این یک فعالیت نسبتاً معمولی است که در شیکاگو استفاده می شود و از یک طرف، برج تریبون را به وجود آورده است. و از سوی دیگر باعث ایجاد هزاران تخته فوم کور در ، دان شده است. در اوایل سال جاری، زم، که شهر شیکاگو تلاش خود را برای «جمع‌سازی مجدد» بخش‌های ج،ی و غربی شهر از طریق توسعه پر ، زمین‌های خالی در ابتکاری به نام اعلام کرد. به خانه بیا شیکاگو، یک مسابقه طراحی ملی را به ،وان فرصتی برای رسیدگی به کمبود مسکن و مشکلات کاهش جمعیت پس از صنعتی راه اندازی کرد. این ایده جدیدی نیست: شهرها دوست دارند نیویورک، فرشتگان، و هیوستون کمپین های مشابهی را در سال های اخیر راه اندازی کرده اند.

رقابت شیکاگو، که توسط مرکز معماری شیکاگو (CAC) مدیریت می‌شود، از شرکت‌های طراحی خواست تا ایده‌هایی را برای برداشت‌های تازه‌شده در مورد سبک‌های مسکن نمادین شیکاگو، از جمله خانه‌های دو، سه، و شش آپارتمان، خانه‌های خالی، و خانه‌های تک‌خانواده ارائه دهند. مسکن گمشده» که با عدم سرمایه گذاری هدفمند و نژادپرستانه از بین رفت. هیئت داوران CAC، متشکل از چهار معمار و یک توسعه دهنده، 42 فینالیست را معرفی ،د. از جمله آنها هستند جان، معماران راس بارنی، معماران دیوید بیکر، و استودیو تاتیانا بیلبائو. طرح هر فینالیست در نمایشگاهی در CAC نمایش داده می‌شود، که در آن تخته‌های فوم‌کور مذکور (به‌طور ناشناس) در گا،ی طبقه دوم CAC نمایش داده می‌شوند. تخته‌ها روی صفحه‌های رول و دو طرفه با مشکلات دید نصب می‌شوند: از آن دسته از فینالیست‌هایی که تابلوهایشان در پایین قرار گرفته‌اند، عذرخواهی می‌کنیم، زیرا دیدن آنها بسیار دشوار است. بازدیدکنندگان می توانند برای مشاهده نمایشگاه 7 دلار بپردازند و یک کد QR را در هر تابلو اسکن کنند تا موارد دلخواه خود را رتبه بندی کنند. ورودی ها نیز هستند برای مشاهده عمومی و بازخورد آنلاین در دسترس است.

از بین دو و سه آپارتمان، ورودی ها از غیر الهام بخش تا عملی متغیر است. تولید کنندگان خانه ای برای سه نفر سه آپارتمان به سبک استعماری با خانه شهری سخاوتمندانه سه خوابه. یک آپارتمان یک خوابه در عقب؛ و یک استودیو کوچک در طبقه همکف. همه به جز استودیو از طریق یک سری حفره های بریده شده از طبقه دوم به فضای بیرونی خصوصی دسترسی دارند. زیگی، یک دو آپارتمان از UrbanLab مستقر در شیکاگو با شهر در دسترس، دو خانه شهری 2 طبقه را در یک سایت در جعبه های انباشته که شبیه کانتینرهای حمل و نقل است قرار می دهد. پیشنهاد آنها مسئله انتخاب بین حریم خصوصی یک آپارتمان طبقه بالا یا اتصال به طبقه همکف را با ارائه تراس های بیرونی با باریک شدن انبوه حل می کند.

در پایان غیر الهام بخش، دفتر طراحی شیکاگو خانه می، در دشت یک طناب مستطیل شکل خسته را ارائه می‌کند – پنجره‌های نامن، و بالکن گوشه‌ای ،یف آن ارزان خوانده می‌شود. ا،ر مردم شیکاگو طرح‌های مشابهی را مشاهده کرده‌اند که در ضلع شمال‌غربی ظاهر می‌شوند که قبلاً زیبایی‌شناسی «ویژه توسعه‌دهنده» اصیل‌سازی را تجسم می‌دهند.

Row،mes نمایش را دزدید: Frida Escobedo’s Studio’s خانه شهر مجموعه ای از row،mes را در اطراف مراقبت متمرکز می کند. خانه‌های پرکننده آجر بازیافتی با بلوک‌های خانه‌های موجود و زمین‌های خالی با استفاده از ستون فقرات مرکزی سازگار می‌شوند. هر ردیف خانه می تواند به ردیف بعدی گسترش یابد و امکان تغییر خانواده ها یا مراقبت های مش، را فراهم کند. طبقه اول به فضای خانوادگی اختصاص داده شده است، در حالی که نیم طبقه دوم سه اتاق خواب و نمای پایین به طبقه اصلی خانه را ارائه می دهد. هر واحد دارای فضای باز مش، در عقب است که ،نان می توانند بازی بچه های خود را از داخل خانه تماشا کنند. می‌توان تصور کرد که چگونه مراقبت از کودک می‌تواند از طریق این مدل مسکن دگرگون شود – یک جامعه کل بلوک از خانه‌های خالی که خانواده‌ها و کودکان را از نظر فضایی و بصری به هم متصل می‌کند، به وسایل عمومی‌تر مراقبت اجازه می‌دهد.

بیشتر پیشنهادات Come Home به پایداری می پردازند، اما در خانه های خانه به آن توجه می شود سیاهان در سبز و TBDA این توجه را به سطحی کاملاً جدید برد. پیشنهاد تایید شده توسط PHIUS آن‌ها دارای ویژگی‌های پایداری زیادی است، اما مهم‌ترین پیشنهاد آن‌ها برای برنامه‌ریزی چندین بلوک شهری به ،وان بخشی از توسعه سایت پراکنده است. هر ساختمان پیش‌بینی‌شده شامل بیوولتائیک و فتوولتائیک روی پشت‌بام است که به یک ریزشبکه پیشنهادی که انرژی کل بلوک را تغذیه می‌کند، خدمت می‌کند، در حالی که شبکه‌ای از زمین‌های خالی که به فضای سبز تبدیل شده‌اند، اتصال و ایمنی عابر پیاده را بهبود می‌بخشد. یک چاه زمین گرمایی واقع در کوچه به ،نان دیگر خانه‌های مجاور نیز اجازه می‌دهد تا به ریزشبکه جدید وصل شوند. اگرچه این ساختمان شامل چند زواید یا ترفندهای با طراحی بالا است که از نظر بصری جذابیت کمتری دارد، این طرح از بلوک‌های بزرگ‌تری از زندگی شهری پشتیب، می‌کند.

هیچ یک از پیشنهادهای ارائه شده در نمایشگاه متکی به اشکال غیرسنتی وحشیانه ای نیست که ،نان قدیمی وست ساید را به ،زه درآورد: بیشتر آنها ساده هستند، می توانند با استفاده از پیش ساخته ساخته و ارائه شوند و تفکر دقیق در مورد مقیاس، اتصال و حریم خصوصی را منع، می کنند. بیشتر آنها به بلوک های شهر اضافه می شوند.

آنچه در این نمایشگاه حذف شده است هرگونه آموزش اساسی است، به ویژه در مورد اینکه چرا این مکان ها خالی از سکنه شده اند. ،نان خارج از شهر که به دلیل شرکت در یک تور قایق CAC در آنجا توقف می کنند، فرصت کمی دارند تا این خانه ها را در تاریخچه خط قرمز و ت،یب بی رویه شهر تحت «پا،ازی محله های فقیر نشین» در قرن بیستم زمینه سازی کنند. امروز شهر در تلاش است تا مشکلی را که چندین دهه پیش ایجاد کرده بود، حل کند.

خوشبختانه، CAC برنامه‌ای دارد تا نمایشگاه را به چیزی بیش از تور قایق‌ها برساند. النور گورسکی، مدیر عامل CAC، گفت که این هیئت ها از طریق مشارکت کتابخانه و ایستگاه پلیس در سراسر شهر سفر خواهند کرد. AN. دریافت بازخورد ،نان بسیار مهم خواهد بود، زیرا او معتقد است که برخی از این پیشنهادات گمانه‌زنی می‌توانند ساخته شوند.

او گفت: “ما دوست داریم این طرح ها ساخته شود… این هدف است، نه فقط این نمایش پوستر.” اکنون می‌تو،م این کار را به جلو ببریم: شرکای دیگر توسعه‌دهندگان نوظهور را برای فاز دو می‌آورند، و ما در حال تامین مالی با موسسات خاصی هستیم.

مرحله دوم همچنین برندگان مسابقه را در تاریخ مشخصی اعلام خواهد کرد. طرح‌های برنده در یک کتاب الگو وارد می‌شوند که این نقاشی‌های برنده را به توسعه‌دهندگان نشان می‌دهد. شهر می تواند از کتاب الگو برای رفع برخی از موانع برای ساخت این پروژه ها استفاده کند: ابتکاری در اسپوکین، واشنگتن، که آدرس های مسکن وسط گم شده، چندین طرح را برای ساخت و ساز سریع از قبل تایید می کند. ساوت بند، ایندیانا، یک کاتالوگ از مسکن های چند خانواری از پیش تأیید شده را منتشر کرد سال گذشته

متأسفانه، بعید است که بسیاری از پیشنهادات Come Home در محله هایی ساخته شوند که به آنها بیشتر نیاز دارند. شهردار لوری لایت‌فوت ماه گذشته در انتخابات شهرداری خود ش،ت خورد و اگرچه دو نامزد باقی مانده در دور دوم حمایت خود را از ادامه برنامه لایت‌فوت INVEST South/West ابراز کرده‌اند (که تحت ،وان Come Home Chicago نامگذاری شده است)، هنوز مشخص نیست که Come Home چقدر وزن خواهد داشت. یک ،ت جدید رها شدن آن برای محله های حاشیه نشین که از تراکم مسکن و مالکیت خانه منتفع می شوند، ضرر خواهد بود. اما مهمتر از همه این یادآوری است که طراحی خوب مشکلات بزرگ را حل نخواهد کرد. شیکاگو نه تنها به اصطلاح گمشده میانه را از دست می دهد: ما مسکن های مقرون به صرفه و 60 تا 80 درصد AMI را از دست می دهیم، و همچنین پناهگاه های اضطراری را از دست می دهیم.

مهارت طراحی مشکلی نیست که شیکاگو را از تحویل برای ،نانش باز دارد. برای پاسخگویی به نیازهای مسکن شهر در مقیاس، نیاز به یک تحول اراده سیاسی و تزریق مالی است. حداقل، رهبران سیاسی جدید شیکاگو باید از «بیا به خانه» به ،وان قطب نما استفاده کنند که نشان می دهد طراحی جامعه به کجا می رود: زندگی بین نسلی. مسکن انعطاف پذیر برای خانواده های در حال رشد؛ CLT و پیش ساخته؛ زیرساخت های پایداری که نه تنها یک خانه یک خانواده، بلکه کل بلوک ها را تغذیه می کند.

ما به مسابقات طراحی مانند بیا به خانه نیاز داریم، نه به این دلیل که نوید تغییرات بزرگ را می دهند، بلکه به این دلیل که به مردم شیکاگو کمک می کنند راه های بهتری برای زندگی تصور کنند. بدون جزر و مدی از سرمایه گذاری انبوه در چنین رویاهایی – سرمایه گذاری که این تابلوها را به ساختمان هایی مقرون به صرفه و ثروت آفرین برای جوامع سیاه و قهوه ای ما تبدیل می کند – نمایشگاه، حدا،ر، یک دسته کامل از فوم ها به سمت ، است.

آنجولی رائو رو،مه نگار و منتقدی است که بر محیط ساخته شده تمرکز دارد.