من می‌خواهم فراخو، را برای اقدام آغاز کنم و معماران، توسعه‌دهندگان، پیمانکاران و مشاوران را تشویق کنم تا در نحوه طراحی ساختمان‌ها و فضاهای عمومی تجدیدنظر کنند، استراتژی‌هایی را برای افزودن به افزایش تنوع زیستی بیابند، و واقعاً تأثیر پروژه‌های ما بر تنوع زیستی را ارزیابی کنند.
طبیعت به ،وان زیرساخت شامل ،یب ا،یستم های طبیعی در مناطق ساخته شده است. به‌جای توسعه‌هایی که دشت‌های سیلابی، تالاب‌ها و جنگل‌ها را از بین می‌برند، بخش مهمی از محیط جدید ساخته شده را تشکیل می‌دهند. این رویکرد به توسعه همچنین می تواند به ارائه هوای پاک، تصفیه طبیعی آب و کاهش خطرات ناشی از رویدادهای شدید آب و هوایی کمک کند.
تنوع زیستی به ،وان یکی از مهم ترین مواردی است که باید در مرحله بعدی به آن بپردازیم. زیرساخت ها و محیط ساخته شده مسئول 29 درصد گونه های در معرض خطر هستند. به گزارش مجمع جه، اقتصاد.
اول، ما باید محیط ساخته شده را فشرده تر کنیم. توسعه شهری با تراکم بالاتر زمین را برای کشاورزی و طبیعت آزاد می کند. همچنین می تواند گسترش شهری را کاهش دهد که زیستگاه های حیات وحش و گیاهان و جانوران را از بین می برد. شهرها و س،تگاه های موجود باید برای تراکم استراتژیک در نظر گرفته شوند. همانطور که ما شروع به بررسی ساختمان‌های موجود و امکان نگهداری یا مقاوم‌سازی کامل آنها قبل از تصمیم‌گیری برای ت،یب کرده‌ایم، باید رویکرد مشابهی را با هر زمینی که ساختار موجودی ندارد و می‌تواند برای اه، دیگری غیر از شهرسازی محیط‌زیست استفاده شود، داشته باشیم.
اضافه ، 10 درصد سود خالص کافی نیست
در نهایت، ما به زیرساخت های اتصال مثبت طبیعت مانند جاده ها، راه آهن، خطوط لوله و بنادر نیاز داریم. انتقال در این مناطق به م،ای تغییر در رویکرد ما برای برنامه ریزی برای کاهش اثرات تنوع زیستی، با تمایل به پذیرش مصالحه برای افزایش تنوع زیستی است. ساختن راهروهای حیات وحش و روی آوردن به انرژی های تجدیدپذیر در حمل و نقل، ،اصر کلیدی زیرساخت های ارتباطی مثبت طبیعت هستند.
و تنوع زیستی برای شیوه زندگی و اقتصاد ما بسیار مهمتر از آن چیزی است که تصور می کنیم. چهل و چهار درصد تولید ناخالص داخلی جهان در شهرها ،ن زده می شود که در معرض خطر اختلال ناشی از از دست دادن طبیعت باشد. تجارت طبق معمول دیگر یک گزینه نیست – ما به ،وان یک صنعت باید بهتر عمل کنیم.
من از همه معماران و دست اندرکاران صنعت ساختمان می خواهم تا پروژه های جاری خود را در مقابل گزارش BiodiverCities از WEF، جایی که کارشناسان مجموعه ای از پنج استراتژی کلیدی را فهرست کرده اند که ما می تو،م آنها را به تمام پروژه های ساختم، اضافه کنیم تا تنوع زیستی را افزایش دهیم.
ما باید خلاق و نوآور باشیم. ما باید راه‌های هوشمندانه‌ای برای ایجاد فضاهای سبز، راهروهای حیات وحش و سرپناه برای انواع مختلف حیوانات پیدا کنیم. ما باید گرده افش، را تشویق کنیم و هر زمان که بتو،م زیرساخت های سبز را در مقیاس ایجاد کنیم.
از زمان توافق پاریس در سال 2015، برخی از سازمان‌ها در صنعت ساخت‌وساز از بکارگیری تمام تلاش‌های خود برای پیاده‌سازی راهنماها، اه، و ابزارهای مح،اتی حمایت کرده‌اند تا به ما اجازه دهند تا سال 2050 به صفر خالص برسیم.
بدون شک باید کارهای زیادی در زمینه کاهش کربن در صنعت انجام داد، اما با تمرکز تمام انرژی ها و منابع خود در این مسیر، دو چیز عمده را فراموش می کنیم.
سباستین کا، می‌گوید: «بریت،ا یکی از ضعیف‌ترین کشورهای سیاره زمین است
وقت آن است که با طبیعت صلح کنیم. معماران باید اصول قوی کاهش تنوع زیستی را بدون توجه به مقیاس و محدودیت ها به پروژه های خود اضافه کنند.
میشل سانچز، سرپرست پایداری RSHP می‌نویسد، معماران باید در پروژه‌های خود تأکید بیشتری بر حفاظت از تنوع زیستی داشته باشند.
پایداری به ،وان یک مفهوم فراتر از اثرات زیست محیطی است
این ع، توسط Joas Souza، سقف سبز کارخانه تقطیر Macallan در اسکاتلند را نشان می دهد که توسط RSHP طراحی شده است.
ث،اً، صنعت ما تأثیر منفی بسیار گسترده‌تری فراتر از سهم 38 درصدی در انتشار کربن و گازهای گلخانه‌ای دارد. اکنون که راهی به جلو برای کاهش کربن عملیاتی و تجسم یافته داریم، باید به پایداری به ،وان یک کل نگاه کنیم و سایر حوزه‌هایی را ببینیم که صنعت ما باعث آسیب می‌شود.