“ما در حال غفلت از مناطقی هستیم که صنعت ما باعث آسیب می شود”
زمان آن فرا رسیده است که درباره کاری که به ،وان یک صنعت انجام می‌دهیم تجدید نظر کنیم و متوجه شویم که با تمرکز زیاد بر کاهش کربن، از سایر زمینه‌هایی که صنعت ما آسیب زیادی به آن وارد می‌کند غفلت می‌کنیم. ما باید با تغییرات اقلیمی و پایداری از همه جبهه ها مق، کنیم. ما باید به روشی جامع طراحی کنیم که خط پایین سه گانه پایداری و هر تأثیر مرتبط با آن را در نظر بگیرد.
ث،اً، ما باید با رویکردهای مثبت طبیعت با داشتن ساختمان هایی که فضا را با طبیعت مش، هستند و کمتر انسان محور هستند، طراحی کنیم. راهبردهای مثبت طبیعت نباید یک فکر بعدی یا تمرینی برای انطباق با ا،امات برنامه ریزی باشد. همه تحولات باید شامل فضاهای دوستدار طبیعت و پل های زیست محیطی برای اتصال زیستگاه های حیات وحش شهری باشد. اگر تنوع زیستی را در هسته طراحی پروژه قرار دهیم، مطمئن هستم که در نهایت مکان‌های سبزتر و جذاب‌تری تولید خواهیم کرد.
زمان آن فرا رسیده است که درباره کاری که به ،وان یک صنعت انجام می دهیم تجدید نظر کنیم
انتظار می رود این قانون در ماه نوامبر اجرایی شود و باید توسط همه ذینفعان در محیط ساخته شده – از طراحان و معماران گرفته تا موسسات مالی و مشاوران املاک – مورد توجه قرار گیرد. اما افزودن 10 درصد سود خالص برای کاهش تأثیر منفی شیوه زندگی ما بر تنوع زیستی کافی نیست.
سیاستمداران کم کم با این موضوع بیدار می شوند. را COP15 اج، سران کار را برای یک پیمان جه، جدید در مورد حفاظت از طبیعت آغاز کرده است. در ،ستان، ،ت برنامه 25 ساله محیط زیست به همه توسعه‌های جدید در ،ستان نیاز دارد تا بر اساس معیارهای زیستگاهی، تنوع زیستی حداقل 10 درصد افزایش یابد.
ما باید خلاق و نوآور باشیم. ما باید راه‌های هوشمندانه‌ای برای ایجاد فضاهای سبز، راهروهای حیات وحش و سرپناه برای انواع مختلف حیوانات پیدا کنیم. ما باید گرده افش، را تشویق کنیم و هر زمان که بتو،م زیرساخت های سبز را در مقیاس ایجاد کنیم.
و تنوع زیستی برای شیوه زندگی و اقتصاد ما بسیار مهمتر از آن چیزی است که تصور می کنیم. چهل و چهار درصد تولید ناخالص داخلی جهان در شهرها ،ن زده می شود که در معرض خطر اختلال ناشی از از دست دادن طبیعت باشد. تجارت طبق معمول دیگر یک گزینه نیست – ما به ،وان یک صنعت باید بهتر عمل کنیم.
Dezeen در عمق
از زمان توافق پاریس در سال 2015، برخی از سازمان‌ها در صنعت ساخت‌وساز از بکارگیری تمام تلاش‌های خود برای پیاده‌سازی راهنماها، اه، و ابزارهای مح،اتی حمایت کرده‌اند تا به ما اجازه دهند تا سال 2050 به صفر خالص برسیم.
پایداری به ،وان یک مفهوم فراتر از اثرات زیست محیطی است
ث،اً، صنعت ما تأثیر منفی بسیار گسترده‌تری فراتر از سهم 38 درصدی در انتشار کربن و گازهای گلخانه‌ای دارد. اکنون که راهی به جلو برای کاهش کربن عملیاتی و تجسم یافته داریم، باید به پایداری به ،وان یک کل نگاه کنیم و سایر حوزه‌هایی را ببینیم که صنعت ما باعث آسیب می‌شود.
من می‌خواهم فراخو، را برای اقدام آغاز کنم و معماران، توسعه‌دهندگان، پیمانکاران و مشاوران را تشویق کنم تا در نحوه طراحی ساختمان‌ها و فضاهای عمومی تجدیدنظر کنند، استراتژی‌هایی را برای افزودن به افزایش تنوع زیستی بیابند، و واقعاً تأثیر پروژه‌های ما بر تنوع زیستی را ارزیابی کنند.
اول، پایداری به ،وان یک مفهوم فراتر از اثرات زیست محیطی است. پایداری در سال 1987 توسط سازمان ملل تعریف شد به ،وان تعادل تأثیرات زیست محیطی، اقتصادی، و اجتماعی هر پروژه – این خط پایین سه گانه پایداری است. ما فراموش کرده‌ایم که پایداری با طیف وسیع‌تری از مسائل نسبت به انتشار کربن به تنهایی درگیر است.
اول، ما باید محیط ساخته شده را فشرده تر کنیم. توسعه شهری با تراکم بالاتر زمین را برای کشاورزی و طبیعت آزاد می کند. همچنین می تواند گسترش شهری را کاهش دهد که زیستگاه های حیات وحش و گیاهان و جانوران را از بین می برد. شهرها و س،تگاه های موجود باید برای تراکم استراتژیک در نظر گرفته شوند. همانطور که ما شروع به بررسی ساختمان‌های موجود و امکان نگهداری یا مقاوم‌سازی کامل آنها قبل از تصمیم‌گیری برای ت،یب کرده‌ایم، باید رویکرد مشابهی را با هر زمینی که ساختار موجودی ندارد و می‌تواند برای اه، دیگری غیر از شهرسازی محیط‌زیست استفاده شود، داشته باشیم.
به نفع مردم نیز خواهد بود. برای بازگشت به مفهوم خط پایین سه گانه پایدار، وجود راه حل های مبتنی بر طبیعت در طرح های ما تأثیر اجتماعی مثبتی بر جوامع محلی و کاربران ساختمان دارد. افزایش تنوع زیستی به طور مستقیم با بهبود سلامت و رفاه به ویژه با توجه به سلامت روان مرتبط است. بین دسترسی به فضاهای خارجی و سبز و رفاه استفاده کننده از آن فضا رابطه مستقیم وجود دارد.
Rambla Climate-House نشان می دهد که چگونه خانه های حومه شهر می توانند از تنوع زیستی حمایت کنند
ما همچنین به تاسیسات شهری سازگار با سیاره نیاز داریم. برای متوقف ، از دست دادن تنوع زیستی، ما به تاسیساتی نیاز داریم که به طور موثر آلودگی هوا، آب و ، های جامد را در محیط های شهری مدیریت کنند. این امر علاوه بر بهره مندی از طبیعت، دسترسی جه، انسان به هوا و آب پاک را فراهم می کند. ما می‌تو،م فناوری‌های جدیدی را پیاده‌سازی کنیم که می‌تواند خدمات شهری را متحول کند و آنها را با سیاره سازگار کند.
در نهایت، ما به زیرساخت های اتصال مثبت طبیعت مانند جاده ها، راه آهن، خطوط لوله و بنادر نیاز داریم. انتقال در این مناطق به م،ای تغییر در رویکرد ما برای برنامه ریزی برای کاهش اثرات تنوع زیستی، با تمایل به پذیرش مصالحه برای افزایش تنوع زیستی است. ساختن راهروهای حیات وحش و روی آوردن به انرژی های تجدیدپذیر در حمل و نقل، ،اصر کلیدی زیرساخت های ارتباطی مثبت طبیعت هستند.
من از همه معماران و دست اندرکاران صنعت ساختمان می خواهم تا پروژه های جاری خود را در مقابل گزارش BiodiverCities از WEF، جایی که کارشناسان مجموعه ای از پنج استراتژی کلیدی را فهرست کرده اند که ما می تو،م آنها را به تمام پروژه های ساختم، اضافه کنیم تا تنوع زیستی را افزایش دهیم.
اضافه ، 10 درصد سود خالص کافی نیست
تنوع زیستی به ،وان یکی از مهم ترین مواردی است که باید در مرحله بعدی به آن بپردازیم. زیرساخت ها و محیط ساخته شده مسئول 29 درصد گونه های در معرض خطر هستند. به گزارش مجمع جه، اقتصاد.