برای پالیندا کانانگارا، مدیر شرکت معماری Palinda Kannangara مستقر در کلمبو، زمینه همه چیز است. پروژه‌های او به دلیل حساسیت به مکان، نحوه انطباق و تعامل با سایت خود، چه در منطقه تپه‌های خنک سریلانکا یا در کنار آبراه‌های شهری، مشهور هستند.
کانانگارا با تکیه بر تاریخ غنی معماری سریلانکا، از اشکال بومی و بودایی گرفته تا مدرنیسم استوایی جفری باوا و مینت د سیلوا، از مینیمالیسم ساخته شده ای استقبال می کند که منع، کننده شیوه زندگی سریلانکا است.
کانانگارا قبل از حضورش در سمپوزیوم معماری در بریزبن در ژوئن با ArchitectureAU در مورد کار خود و جایگاه آن در سریلانکا. او توضیح می دهد که چگونه بحران اقتصادی رویه او را دوباره شکل می دهد.
پالیندا کانانگارا
تصویر: عرضه شده
ArchitectureAU: سمپوزیوم معماری از معمار، دعوت کرده است که آثارشان به فرهنگ و مکان پاسخ دهد. چشم انداز و فرهنگ کلمبو و سریلانکا چگونه به توسعه شما به ،وان یک معمار کمک کرده است؟
پالیندا کانانگارا: پروژه های ما ریشه در سریلانکا دارد، این کشور جزیره ای کوچک با تنوع زیستی عالی و 2500 سال تاریخ فرهنگی. معماری ما بر اساس این پیشینه تاریخی و شیوه زندگی مردم شکل گرفته است. فرهنگ سریلانکا توسط بودیسم شکل گرفته است که 2500 سال پیش معرفی شد. این بخشی از DNA عمل ما را تشکیل می دهد. ما بسیار نزدیک با سایت و مشتری و کاربر کار می کنیم. این واقعاً ریشه در عمل ما، فرهنگ و تاریخ سریلانکا دارد، اما به طور طبیعی به وجود می‌آید، این به م،ای تلاش برای گرفتن آن از گذشته نیست – شیوه زندگی سریلانکا و معماری امروز آن توسط این تأثیرات تاریخی و فرهنگی شکل گرفته است.
AAU: Palinda Kannangara Architects پروژه‌هایی در زمین‌های متغیر سریلانکا دارد – از منطقه خشک گرفته تا تالاب‌ها و ساحل – رویکرد شما در این محیط‌های مختلف چگونه متفاوت است؟
PK: پروژه‌های ما اساساً بر ثبت و بیان روح مکان متمرکز شده‌اند و سریلانکا جزیره‌ای است با تنوع زیادی در توپوگرافی، از مناطق تپه‌ای گرفته تا مناطق ساحلی صاف. ما همیشه در تلاش هستیم تا به زمینه و تنوع در زمین پاسخ دهیم. زبان معماری و نحوه برخورد حساس با منظره را تغییر می دهد. این تنوع در آب و هوا و زمین این فرصت را به ما می دهد تا با استفاده از مواد موجود از آن منطقه، طرح های جایگزینی را پیدا کنیم که با اقلیم و زمینه سازگار باشد. ما همیشه سعی می کنیم از مرحله مفهومی اولیه، زمینه را ببینیم و از سایت جذب کنیم. ما زمان زیادی را در سایت می گذر،م، سعی می کنیم ،اصر کلیدی را پیدا کنیم، و سپس سعی می کنیم طراحی کنیم، نه اینکه از تخته طراحی شروع کنیم. که برای شرایط مختلف راه حل های متفاوتی به شما می دهد. وقتی به منطقه تپه ای وسط می روید [of Sri Lanka]، ش،ه تر است و بیشتر شبیه یک محله چای است، با آب و هوای خوب، راحت و سرد – با همه این چیزها، [it’s about] سازگاری، و رسیدن به راه حل های مختلف برای هر موقعیت.
نمایش گا،ی
Slowtide توسط Palinda Kannangara Architects
تصویر: ایشیتا سیتولا
AAU: سریلانکا در سال های اخیر درگیر بحران سیاسی و اقتصادی بوده است – آیا این تاثیری بر رویه شما داشته است؟
PK: تاثیر زیادی داشته است. هزینه های صنعت ساخت و ساز تقریباً دو برابر شده است. اما ما این را به ،وان یک چالش در نظر خواهیم گرفت و فرصتی است که در آن می‌تو،م شیوه تمرین خود را آزمایش کنیم. در عمل ما، ما [have always] سعی کرد با مواد موجود و صنعتگران محلی کار کند، نه با شرکت های بزرگ ساختم،. از آنجایی که پروژه هایی که به دست می آوریم در مقیاس کوچک و بودجه کم هستند و گاهی اوقات در مکان های بسیار حساس، باید بسیار آهسته و با دقت کار کنیم. ایده اساسی شیوه های ما این است که فقط فضاهای کوچک را طراحی کنیم، فقط برای نیاز طراحی کنیم، نه بیش از حد. بنابراین واقعا، ما می گیریم [this crisis] به ،وان یک فرصت
AAU: من تعجب می کنم که کار خود را در دودمان معماری سریلانکا چگونه می بینید؟ البته جفری باوا در تاریخ معماری سریلانکا نقش مهمی دارد و می‌دانم که گفته‌اید او الهام‌بخش شما بوده است. می تو،د در مورد اینکه کار او برای شما چه م،ایی دارد صحبت کنید؟
PK: جفری باوا از پیشگامان معماری سریلانکا است. او معماری جدید و شجاعی را متاثر از معماری بومی جزیره ایجاد کرد و این بر نحوه واکنش مردم به معماری امروز تأثیر گذاشته و شکل داده است. این باعث ایجاد آگاهی در بین مردم از معماری ای شده است که به بافت پاسخ می دهد. این تأثیر زیادی بر جامعه داشت، نه تنها برای معماران، بلکه در میان مردم محلی و آگاهی آنها از معماری خوب، و اینکه چگونه معماری می تواند منع، کننده و درگیر زندگی روزمره آنها باشد. مردم سریلانکا معماری خوب را درک می‌کنند و معماری خوبی را تجربه کرده‌اند، بنابراین وقتی صحبت از کار جدید یا سفارش جدید می‌شود، این واقعاً پایه‌ای برای ما است – آنها همیشه به استاد، مانند جفری باوا مراجعه می‌کنند. این به ما کمک می کند تا مسیر را ادامه دهیم. باوا درباره معماری تجربی بود، او همیشه سعی می کرد با حال و هوا و متریال و فضا کار کند. اینها چیزهای کلیدی در تمرین ما نیز هستند… فضا باید پیامی به شما بدهد، حجم باید مقداری پیام بدهد.
نمایش گا،ی
قاب توسط معماران پالیندا کانانگارا
تصویر: ماهش مندیس
AAU: برخی از معماران یا متفکران دیگری که بر تفکر شما تأثیر گذاشته اند چه ،، هستند؟
PK: به غیر از جفری باوا، من فکر می کنم مینت دی سیلوا، او یک معمار زن است که در JJ آموزش دیده است. [Sir Jamsetjee Jeejeeb،y Sc،ol of Art] در هند و با لوکوربوزیه ملاقات کرد. او با کار خود یک مدرنیسم منطقه ای را بررسی کرد. و سپس ولنتاین گوناسکارا، او یک معمار مدرنیست است که با بتن کار می کند. زم، که ما در حال مطالعه بودیم، مواد مختلف، سبک‌های معماری متفاوتی وجود داشت. اینها معماران کلیدی بودند… و در نهایت، باید به آنورا راتناویبوشانا، که مربی من بود، اشاره کنم. او از دانشگاه موراتووا فارغ التحصیل شد و سپس در دانمارک تحصیل کرد، قبل از بازگشت و پیوستن به دفتر جفری باوا، جایی که به مدت 14 سال در آنجا کار کرد. این تأثیر بزرگ من بود، زیرا او [gave me] تجربه دست دوم کار جفری باوا. و او همین نگاه را به اشیا داشت، به معماری و منظر. چهار سال با او کار کردم و او در طرز تفکر و سازماندهی اشیا و جزئیات معماری من را تحت تأثیر قرار داد.
AAU: معماران پالیندا کانانگارا برنده جایزه بین المللی RIBA برای تعالی برای اقامت در استودیو در راجاگیریا در سال 2018 و برای عقب نشینی هنرمند در پیتوگالا در سال 2021 شدند – آیا می تو،د درباره این پروژه ها به ما بگویید؟
PK: آن دو پروژه کوچک بودند [but they were also] نقاط عطف برای تمرین ما
استودیو س،ت در راجاگیریا شامل استودیو و محل اقامت ما، هر دو در یک مکان است. این یک رد پای بسیار کوچک توسط یک کانال کوچک است. در ابتدا، زم، که به فکر طراحی آن بر روی زمین بودیم، متوجه شدیم که آب از آن منطقه جاری شده و وارد باغ شده است. ما نمی خواستیم با بالا بردن فونداسیون مزاحم آن شویم، بنابراین زمین را همان طور که هست رها کردیم تا در هر شرایطی آب جاری شود. این ،صر کلیدی در طراحی خانه استودیویی بود… ما ساختمان را از سطح زمین بلند کردیم. ما فکر کردیم از بتن به ،وان ماده استفاده کنیم [because] می تواند نور را جذب کند و بازتاب را کاهش دهد. در عین حال باید در نظر می گرفتیم که چگونه می تو،م بتن را عایق بندی کنیم، زیرا نمی تو،م از بتن در معرض آفتاب داغ استفاده کنیم. ما یک پاکت از آجر با یک شکاف بین لایه بتونی و لایه بیرونی ایجاد کردیم. پوشش بتن را بافر می کند و از تماس گرما با سطح بتن جلوگیری می کند. اکنون سه درجه تفاوت از بیرون به داخل وجود دارد. من فکر می کنم این مسیر جدیدی را به نحوه کار با بتن در مناطق استوایی می دهد. و همچنین، از نظر بودجه، ما فقط از چوب محلی استفاده کردیم و با پیمانکاران محلی کار کردیم: این باعث صرفه جویی در هزینه شد و به ما در ساخت این ساختمان کمک کرد. زمان زیادی طول کشید، دو سال، اما ما از انجام آن لذت بردیم.
نمایش گا،ی
استودیو س،ت توسط معماران پالیندا کانانگارا
تصویر: سباستین پوزینگیس
پروژه دیگر کاملاً متفاوت است. این برای یک زوج هنرمند است و آنها بودجه بسیار محدودی داشتند. در مقایسه، بسیار کوچک است… ما بسیاری از ،اصر را از یک ساختمان استاندارد حذف کردیم. ما طراحی کردیم [an open] غرفه در سطح پایین و فضای قابل زندگی در بالا که می توانند برای داشتن امنیت و حریم خصوصی قفل کنند. ایده این بود که باغ‌های متصل را در سطح پایین ایجاد کنیم، تا یک آلاچیق باغ ایجاد کنیم. باز هم، پاکت آجری را بلند کردیم تا کل ساختمان را بپوشاند تا صدایی که از جاده های همسایه می آید را کنترل کنیم و حریم خصوصی ایجاد کنیم. و ما با حفره‌های بین آجرها کار کرده‌ایم تا هوا به جریان بیفتد و یک محیط خوب و خنک ایجاد کنیم.
AAU: برخی از پروژه هایی که در حال حاضر روی آنها کار می کنید چیست؟
PK: ما اخیراً چند سؤال از هند داشتیم. ما یک پروژه را در گوا به پایان رسانده‌ایم و در حال کار بر روی توسعه و استفاده مجدد تطبیقی از یک خانه کوچک در شهر غنی فرهنگی تانجاور، ج، هند هستیم. بازسازی ساختمان قدیمی و اتصال ،صر جدید چالش برانگیز است – این یک پروژه در حال انجام است. ما همچنین روی یک خانه حیاط کوچک در بنگلور کار می کنیم. این فرصتی دیگر برای کار با زمینه های مختلف و درک فرهنگ ها و ارزش های مختلف است. در سریلانکا، ما در حال کار بر روی یک پروژه در یک منطقه بسیار حساس در جنگلی در پارک ملی Wilpattu هستیم.
AAU: تمرکز سمپوزیوم معماری، نقش معماری در فرهنگ، پایداری و اقتصاد منطقه آسیا و اقیانوسیه است. واکنش معماران به چالش های تغییرات آب و هوایی و تحولات اقتصادی در سریلانکا و منطقه وسیع تر را چگونه می بینید؟
PK: من فکر می کنم که ما به ،وان معمار، مسئولیت زیادی داریم. ما همیشه آن را داشته‌ایم، و اکنون این کار بیشتر و بیشتر به یک وظیفه تبدیل شده است. در عمل، ما سعی خواهیم کرد کمتر بسازیم – ساختن برای نیاز به جای مازاد، استفاده از منابع با دقت و عاقلانه، واکنش حساس به زمینه و حفظ محیط زیست … کار با اقلیم، نه بر خلاف آن. ما مسئول استفاده از مواد محلی و ذخیره مواد برای آینده هستیم [by] استفاده مجدد از مواد بازیافتی همچنین باید ساختمان هایی با تهویه من، ایجاد کنیم که برای راه اندازی ساختمان به انرژی غیر ضروری نیاز نداشته باشند. در ایجاد ساختمان و بهره برداری از ساختمان باید مصرف انرژی را به حداقل برس،م. اینگونه است که ما به تغییرات آب و هوایی پاسخ می دهیم و معماری پایدار ایجاد می کنیم.
سمپوزیوم معماری یک برنامه Design Speaks است که توسط رسانه های معماری و توسط شریک اصلی پشتیب، می شود جلد برنامه ریزی شده و شریک هتل The Inchcolm اثر Ovolo. برای تهیه بلیط به آدرس زیر مراجعه کنید طراحی وب سایت Speaks.
منبع: https://architectureau.com/articles/palinda-kannangara-on-the-deep-roots-of-sri-lankan-architecture/